Een lening (krediet) is een overeenkomst tussen twee partijen waarbij de kredietverstrekker geld verstrekt aan de kredietnemer in ruil voor rente. Een lening kost de kredietnemer hierdoor altijd geld. Ook moet het geleende geld altijd terug betaald worden. De kredietnemer betaalt periodiek dus ook de aflossing van de lening.
Er zijn veel verschillende vormen van een lening, zoals doorlopend krediet, een persoonlijke lening en een hypotheek. Grofweg kunnen leningen opgedeeld worden in twee categorieën: consumptief krediet en leningen met onderpand. Consumptief krediet is de meest voorkomende variant, omdat hiervoor geen onderpand nodig is om een bedrag te kunnen lenen. Bij grotere geldbedragen, zoals het kopen van een huis, wordt vaak wel een onderpand gevraagd. Een voorbeeld hiervan is een hypotheek, waarbij het huis als onderpand dient.
Kredietverstrekkers controleren bij de aanvraag van een lening of de kredietnemer kredietwaardig is. In het geval van een particuliere aanvraag wordt dit gedaan bij het Bureau Kredietregistratie (BKR). Deze instantie controleert of consumenten in het verleden aan al hun betalingsverplichtingen hebben voldaan en of ze nog uitstaande schulden hebben. Als er sprake is van een uitstaande schuld kan het te lenen bedrag lager uitvallen of kan de aanvraag zelfs afgewezen worden.
Een sociale lening is een lening die doorgaans met steun en op initiatief van de overheid verstrekt wordt. Dit soort lening wordt gekenmerkt door gunstige voorwaarden, zoals een lage rente en een soepele aflossingsregeling. Om in aanmerking te komen voor een dergelijke lening moet een kredietnemer aan bepaalde voorwaarden voldoen, zoals ingeschreven staan aan een universiteit, bezig zijn met inburgeren of een AOW-gat hebben.
