stoten - parende bewegingen maken (van de man); coïre; eig. ‘een krachtige duw geven’. De metafoor berust wrsch. niet, zoals bij steken, op reminiscenties met het ‘schermen’. ‘t Zijn Kind’ren die door mij in ‘t leven zijn gestoten.
Ik heb ze zelfs gemaakt, (ENGELHART), Kinderen mijner Jeugdige Lossigheden 4 [1806].Ik wil dat ze me alle drie naaien ...Ik wil dat ze me stoten en rammen, L. 60 [1967].
Vandaar ook: goed stoots, geil. Se wete wel dat hy is wat goet stoots, BURGHOORN, Kluchth. Snorrepypen 1,27 [1644], en: naar Stootwijk rijden, omschrijvende benaming voor coïre. Zie voor andere formaties waarin gebruik gemaakt wordt van een al dan niet bestaande, in ieder geval in eroticis veelzeggende plaatsnaam o.a. Middelburg, Buiksloot. Zie voor een aanh. onder rijden.
