De oude gewoonte om achter een naam of onder een wapenschild een Z. te zetten is ook uit Frl. bekend. In verschillende alba amicorum vinden wij er voorbeelden van.
Z.en van bekende Friezen zijn de volgende: (uit de 15de eeuw) Skeme Wibe: Naet to goed, nact to tsjoed, Niet te goed, niet te kwaad; (uit de 16de eeuw) Lyckle Eables: Deugd allinnc macket wiere adel, Deugd alleen maakt ware adel; W. v. Aytta: Vita mortalium vigilia, Het leven der stervelingen is een nachtwaak; Joachim Hoppers: Sincerum pectus apertum, Een oprecht gemoed is openhartig; M. Hamconius: Crucis ambio finem, Ik streef naar ’t eind van ’t kruis; Adie Lambertsz: It is mei sizzen net to dwaen, Zeggen alleen is niet voldoende; Igram v. Achelen: Animum rege, Bestuur het gemoed; (uit de 17de eeuw) Willem Lodewijk: Wils Got, mit Ehren; Ernst Casimir: Constant; Gysbert Japicx: Sljuecht en rjuecht, Eenvoudig en rechtuit; Menelaus Winsemius: Vita circense curriculum, Het leven is een wedloop; Fr. v. Vervou: Sine laborc nihil, Niets zonder moeite; A. M. v. Schurman: Amor meus crudfixus est, Mijn Liefde is gekruisigd; L. v. Aitzema, Cedant arma togae, Dat de wapens mogen wijken voor de toga; Ulr. Huber: Lex et ratio, cugnoomosyne, Wet, rede, welwillendheid; (uit de 18de eeuw) W. v. Itsma: Virtute ac patientia, Door deugd en geduld; Sj. G. Juckema v. Burmania: Nobilitas sola est atque unica virtus, Enkel en alleen deugd is adel; S. Stijl: Sensim scandendo, Door langzamerhand op te klimmen. Dat de gewoonte nog niet verdwenen is, bewijst het adagium van Age S. Miedema: Age, quod agis bene age, Age wat ge doet doe dat goed. zie Drukkersmerken.
Zie: Leeuw. Cour. (29.6; 6.7.1847).
