Op voetspoor van H. Wirth, die ca. 1922 in het uilebord en in andere ornamenten der volkskunst symbolen uit de voorchr. tijd zag, was er voor W.O. 11 de neiging overal Z. te ontwaren.
Hierop is veel kritiek gekomen. Er zijn er, die alle verband tussen de versieringen van archeologica en die der huidige volkskunst loochenen.
Het staat vast, dat chr. symbolen (kruis, hart, levensboom, haan) invloed hebben gehad. Ook zijn er in de heraldiek versieringen (adelaar, halve maan, klaverblad) die telkens terugkomen en Z. zijn.
Onder invloed van populaire beschouwingen worden bepaalde Z. als zonnerad en toverknoop geduid. Het uilebord is tot een der Fr. nationale Z. uitgegroeid.
Een en ander heeft bewerkt, dat de volkskundige versieringen de aandacht zijn gaan trekken. Onwillekeurig bevorderde dat ook de liefde voor het oude handwerk.Zie: Repert., 359-360; W. F. v. Heemskerck Düker en H. J. v. Houten, Z. in Ned. (Den Haag z.j.).
