18de-eeuwse regenten, die een stadhouder als dienaar van de Staten wensten, zagen na 1748 in Willem xv een volksvriend. De macht van de stadhouder en vooral van de hertog van Brunswijk moest beknot worden.
Eerst gingen zij samen met de democraten (bijv. in de strijd tegen de Premiers), maar in 1785 kwam er scheiding over de Leeuwarder adresbeweging, waarbij het recht gevraagd werd een eigen magistraat te kiezen, en ook over exercitiegenootschappen en burgersociëteiten. C.
L. v. Beyma werd hun tegenstander en Joh.
Casparus Bergsma hun leider.
