Het jaar waarin de druiven zijn geplukt. Dit concept bestaat al sinds 121 v.Chr., het jaar dat Lucius Opimius consul werd. De wijn (van gedroogde druiven) uit dat jaar werd in het jaar 46 na Chr. nog gedronken en beschreven. Het duurde echter tot de 17e eeuw (toen de opslag van wijn verschoof van het vat naar de fles) voordat 'oogstjaar’ echt een begrip werd.
Wordt sinds die tijd aangegeven ter verduidelijking, maar zorgt bij het leeuwendeel van de wijndrinkers voor grote verwarring. Want was ‘het’ nou een goed of een slecht jaar? Gold dat voor wit of rood, of voor beide? Moet ik die fles nu drinken of kan ik nog wachten? Vroeger was het onthouden simpel. Toen hoefden we bij wijze van spreken alleen maar in de gaten te houden wat het voor weer was geweest in Bordeaux of Bourgogne. En wie zich er enigszins in verdiepte, kon ook nog aangeven hoe de situatie in Bordeaux was geweest op de linker- en op de rechteroever. En de Bourgogne freaks wisten vaak ook wel wat we van de Côte de Beaune en de Côte de Nuits mochten verwachten. Maar inmiddels zijn de grenzen van de wijnwereld verlegd tot ver onder de evenaar. Juist in de Nieuwe Wereld waar het weer vaak minder uitschieters naar beneden en boven laat zien, zijn ook de verschillen in de wijnjaren kleiner. Echte mislukte oogsten komen er nauwelijks voor. En de moderne techniek (zowel wat betreft weersvoorspelling als tijdens de wijnmakerij) stelt ook de Oude Wereld in staat om het risico op volledige misoogsten in te dammen. Maar grote verschillen per jaar zijn er nog steeds. Nu gaat het te ver om hier de oogstkarakteristieken van ieder wijnproducerend land en zijn regio’s te geven. Daar zijn zelfs aparte, vuistdikke boeken over geschreven. Maar als houvast geldt: Vintage Champagne en Vintage Port hebben een jaartal op de fles omdat deze alleen gemaakt worden in (zeer) goede jaren (gemiddeld drie keer per decennium). Rosé kan - op een enkele uitzondering na - het beste gedronken worden in het jaar na het oogstjaar op het etiket; anders verliest hij zijn fruit. En misschien nog het allerbelangrijkste is: goede wijnmakers maken in de slechte jaren juist goede wijn.
