Wodka, vroeger de traditionele drank van de Russen die hem puur en vaak zelfs in één teug zowel voor, tijdens als na de maaltijd plachten te drinken, is tegenwoordig een internationale drank die overal ter wereld wordt gedronken en zelfs gefabriceerd (hij smaakt nog altijd het best bij kaviaar). Echte wodka heeft in wezen helemaal geen smaak.
De drank wordt zo lang gedistilleerd tot hij volkomen smaakloos is geworden. Misschien is dat juist wel de reden waarom sommige mensen hem zo lekker vinden, want er zijn inderdaad veel mensen die niets geven om de smaak ervan maar wel om de opkikker die ze ervan krijgen. Naast deze smaakloosheid is zijn reukloosheid volgens sommigen ook een van zijn vele goede kwaliteiten.De mode om wodka te drinken ontstond in het Westen in 1945 in Californië, vanwaar deze zich verspreidde over heel Amerika en vervolgens over Europa. Sommigen prefereren hem te drinken met sodawater of spuitwater, of met tomatesap (Bloody Mary); anderen drinken hem liever puur. Het spreekt vanzelf dat deze drank ook een goede basis is voor martini’s en andere cocktails.
De in Polen, Estland, Letland, Litauen en Rusland ontstane drank werd aanvankelijk voor een aardappeldistillaat gehouden, maar tegenwoordig wordt wodka veeleer van granen gemaakt. Evenals gin wordt wodka zeer langdurig gedistilleerd en vervolgens gerectificeerd, zodat het resultaat uiteindelijk een sterkedrank is waarin niets meer van de smaak en het aroma van de grondstoffen is terug te vinden. In tegenstelling tot gin worden aan de echte wodka geen smaakstoffen toegevoegd, al hebben sommige wodkamerken wel een kruidenbehandeling ondergaan en hebben ze 3 jaar of langer gerijpt op fusten die wijn hebben bevat. Het alcoholgehalte van de diverse wodka’s kan variëren van 32,5 tot 49°.
