Peru is een van de oudste wijnproducerende landen van Zuid-Amerika, maar zeker niet het belangrijkste wijnland. De wijnbouw dateert uit het jaar 1566, toen Francesco de Carabantes enkele wijngaarden plantte in de buurt van Ica, een oase ten zuiden van de hoofdstad Lima.
Bodem en klimaat van Pem bepalen dat de wijnstokken alleen kunnen gedijen in bevloeide kustgebieden. Het besneeuwde Andes-gebergte is te koud en te dor, en het noorden van het land leent zich beter voor andere gewassen. In deze streken van Pem zijn de mijnbouw en veeteelt, met name lama, de voornaamste bedrijvigheden.Het merendeel van de Peruviaanse wijnrassen is van Europese herkomst. Ze geven een groot aantal natuurlijke rode en witte wijnen. Een van de beste soorten is de Malbec. Maar Peru produceert ook versterkte sherry-, port- en maderaachtige wijnen.
De zware en vurige tafelwijnen doen denken aan de Spaanse tafelwijnen. Peru produceert slechts ongeveer 80 000 hl wijn per jaar; de 14 000 ha wijnland liggen rond Ica, waar het beroemde wijngoed Facama is gevestigd, Lima en de oude steden Inca de Cuzco en Arequipa. In het zuiden is ook de produktie van de wijnvelden van Moquega tamelijk belangrijk.
Gedistilleerd
Terwijl de Spaanse bevolking graag wijn drinkt geven de Indianen de voorkeur aan de chica, die wordt gebrouwen uit maïs en melasse, of aan een van de op het land gestookte sterke dranken.
De beste Peruviaanse brandy is de → Pisco, verkregen door distillatie van onvolledig vergiste Muskaatwijn. Deze brandewijn is met toevoeging van eiwit en Angostura de basis voor de bereiding van een typisch Peruviaanse drank, de Pisco sour.
