Kunst of wetenschap, gebaseerd op het principe dat alcohol bij een lagere temperatuur verdampt omdat het lichter is dan water, met als gevolg dat wanneer een licht alcoholhoudende vloeistof wordt verhit tot een temperatuur die tussen beide kookpunten ligt, de dampen die daaruit opstijgen kunnen worden opgevangen en gecondenseerd, zodat een vloeistof met een hoger alcoholgehalte ontstaat. Het distillatieproces voltrekt zich hetzij in distilleerkolven of -ketels, hetzij in toestellen voor continue distillatie, al naar gelang de gewenste kwaliteit en eigenschappen.
In de derde uitgave van zijn Engineers’ Handbook definieert J.H. Perry het distilleren als het scheiden van de bestanddelen van een vloeibaar mengsel door gedeeltelijke verdamping daarvan, en afzonderlijke terugwinning van de stoom en het bezinksel. De vluchtigste bestanddelen zullen in geconcentreerdere vorm door de damp worden vastgehouden, terwijl de minder vluchtige in sterker geconcentreerde vorm in het vloeibare bezinksel zullen achterblijven. Of de scheiding volledig lukt hangt af van bepaalde eigenschappen van de bestanddelen in kwestie en van het verloop van het distillatieproces. Met ‘distillatie’ worden in het algemeen de verdampingsprocessen bedoeld waarbij de damp wordt opgevangen en behouden, meestal door condensatie. Met ‘evaporatie’ bedoelt men de verdwijning van water uit een waterige oplossing van niet-vluchtige bestanddelen door verdamping.
De aldus ontstane damp, d.w.z. het water, lost zich op in de lucht. De meeste toepassingen van distillatie liggen op het gebied van de scheiding van een of meer bestanddelen uit mengsels van organische componenten.
Een tweede distillatie kan de smaak en kracht van een eau-de-vie aanzienlijk verbeteren.
→ * 02 GESCHIEDENIS VAN DE WIJN
