Een vorm van kunstmatige ademhaling die als eerste hulp kan worden toegepast bij iemand die niet meer zelf kan ademen.
Bij mond-op-mondbeademing blaast iemand lucht in de longen van een bewusteloze persoon, zodat die toch zuurstof in het bloed krijgt. Zuurstof is altijd nodig in het lichaam, vooral in de hersenen. Mond-op-mondbeademing is bijvoorbeeld nodig bij iemand die aan het verdrinken was, maar net op tijd uit het water is gehaald. Degene die redt, blaast lucht uit de eigen longen in de longen van de persoon die niet meer ademt. Dat ziet er wel een beetje uit als... tongzoenen!
Daarom gebruiken mensen wel het mooie woord ‘levenskus’ voor deze reddingstechniek. Als bij zo iemand het hart niet meer pompt, is ook hartmassage nodig.
Veel mensen verwarren de woorden ‘mond-op-mondbeademing’ en ‘mond-tot-mondreclame’ (doorvertellen hoe goed een product is). Ze zeggen dan ‘mond-op-mondreclame’. Die reclame zou spannende spotjes op televisie opleveren.
Kijk ook bij hartmassage, reanimatie.
