De (studie van) economische modellen rond tokens en cryptovaluta in het algemeen.
Veel cryptovaluta hebben een bepaald systeem om gebruikers te belonen met hun specifieke tokens. Dit wordt ook wel token economics of tokenomics genoemd.
Bij bitcoin is het heel duidelijk: er zijn maximaal 21 miljoen bitcoins ooit te verkrijgen.
De munten zijn alleen nieuw te maken door een proces van mining en de hoeveelheid munten per tijdseenheid neemt eens in de vier jaar met de helft af (50 per 10 minuten, 25,12,5, etc.). Door speltheoretische systemen toe te passen waardoor mensen hun munten niet meer zomaar kwijt willen raken, neemt de waarde toe. Bitcoin is een zogenaamde deflationaire munt. Andere deflationaire munten zijn bijvoorbeeld LTC en BCH.
Inflationaire munten zijn er ook: munten waarvan de hoeveelheid geen maximum heeft, zoals (nog) ethereum, Solana, etc.
Daarnaast gebruiken veel exchanges eigen munten voor specifieke doelen, zoals BNB bij de beurs Binance waarmee ook hun eigen blockchain functioneert, vergelijkbaar met ethereum.
Tokenomics zijn ook van belang in systemen waar verbindingen gemaakt worden met fiatgeldstromen, zoals bij concertkaartjes. In dat geval moet een peg gemaakt worden met het fiatgeld en in smart contracts vastgelegd worden, zodat ze voor een specifiek evenement functioneren. Dit soort smart contracts kunnen complex worden.
Het aantal voorbeelden van smart contracts waarmee hele eigen, interne economische regels kunnen worden gecreëerd is eindeloos.
