Een vorm van verplichte sociale verzekering, waarbij een vrouw zich verzekert om bij zwangerschap of bevalling een uitkeering te ontvangen ter bestrijding van de kosten der bevalling en ter vergoeding van het loon, dat zij derft in den tijd, gedurende welken zij, in verband met hare bevalling, geen loonarbeid verrichten kan. Deze is tijdens den wereldoorlog in Duitschland ingevoerd en sindsdien aanmerkelijk uitgebreid.
In Nederland bestaat deze verzekering niet. Wel wordt van verschillende zijden op invoering aangedrongen. Het sociaal-program der Christelijk Historische Unie (1920) vraagt moederschapsverzekering van de gehuwde vrouw. In de nog steeds niet ingevoerde Ziektewet-Talma (1913), wordt zwangerschap en bevalling met ziekte gelijkgesteld. Volgens deze wet zou een vrouwelijke arbeider dus bij zwangerschap of bevalling, zoolang zij niet tot arbeiden in staat is, een geldelijke uitkeering ontvangen.
