Bijgenaamd de Meesterzanger geboren 5 November 1474, zoon van een kleermaker te Neurenberg. Zijn vader liet hem9jaar op de Latijnsche school gaan.
Daarna werd hij schoenmaker en trok als handwerksgezel door heel Duitschland. In Insbrück leerde hij van Leonhard Nunnenpech, den linnenwever, de kunst der meesterzangers.
Hij stichtte daarop een eerste school in Frankfurt a/M. en daarna te Neurenberg. Daar werd hij als meester in het schoenmakersgilde opgenomen en huwde met Kunigunde Creutzer.
Hij was een ijverig werkman, maar ook een ijverig dichter. Het aantal van zijn liederen bedraagt 6000.
De onderwerpen, welke hij bezingt, zijn ontleend aan de geschiedenis, aan het dagelijksch leven en tal van andere motieven. Hij trad uit overtuiging tot de Reformatie toe.
Luther noemde hij den Wittenberger nachtegaal. Hij werd een ijverig volgeling der Reformatoren en een bestrijder van het pausdom.
Na den dood van zijn eerste vrouw huwde hij (die toen 67 jaar oud was) een 17-jarig meisje, Barbara Harscher.
Hij stierf op 20 Januari 1575, algemeen geacht en bemind.
Zijn gedichten bekleeden onder de „Meistersängen” van die dagen een eerste plaats. Hij was rijk begaafd en had een diep gevoel.
Voor het kerklied had hij groote verdiensten. Oude liederen werkte hij om tot recht Christelijke en reformatorische liederen.
Hij beschreef zijn eigen leven in Valete des weitberühmten teutschen Poëten Hans Sacks. In de 17e eeuw had men over ’t algemeen slechts minachting over voor den schoenmaker-zanger.
Goethe gaf hem de plaats, welke hem toekwam.
