De Gothische Bijbelvertaling werd geheel of althans grootendeels gemaakt door Ulfilas of Wulfila, bisschop der destijds in Dacie wonende Westgoten in het laatst der 4de eeuw. Waarschijnlijk heeft Ulfilas de boeken der Koningen niet overgezet, omdat hij oordeelde, dat deze boeken vol oorlogen voor de krijgshaftige Gothen minder geschikt waren.
Het Oude Testament werd vertaald naar de Grieksche overzetting der LXX, de z.g. Septuaginta, het Nieuwe naar den oorspronkelijken Griekschen tekst, zooals die in dien tijd in den omtrek van Constantinopel gangbaar was.
Van het Oude Testament zijn slechts enkele fragmenten bewaard, het Nieuwe hebben we nog voor het grootste deel. De voornaamste bron is de z.g.
Codex argenteus of zilveren codex (zoo geheeten naar de prachtige uitvoering, zilveren letters en purper perkament) thans in de bibliotheek der Universiteit te Upsala. De Gothische Bijbelvertaling is de oudste overzetting der Heilige Schrift in een Germaansche taal en daarom ook voor de taalstudie van zeer veel belang.
