De rechtsorde, waarnaar erfeniszaken geregeld worden, gegrond op de continuïteit van het bezit, in overeenstemming met de continuiteit van de geslachten. Onder Israël verviel de nalatenschap des vaders aan de zonen van de rechtmatige vrouwen.
De dochters ontvingen een bruidsgift. Weduwen en ongehuwde zusters, kwamen in het huis van den eerstgeboren zoon, die een dubbel deel ontving (Deut. 21 :15).
Als er geen zonen waren erfden de dochters, maar deze moesten dan in haar stam huwen (dochters van Zelafead; Numeri 27:8; 36:3,6). Ons erfrecht is bij de wet geregeld en wordt in testamenten toegepast.
Indien iemand zonder testament overlijdt, en geen echtgenoot, afstammelingen, vader, moeder, broeder, zuster of afstammelingen van broeders of zusters nalaat, vervalt de nalatenschap aan verdere bloedverwanten. Eerst wordt dan de nalatenschap „gekloofd”, dat is in twee helften verdeeld voor de bloedverwanten van moeders- en van vaderszijde.
