of, zooals hij eigenlijk heet, Ulred Megerle werd geboren in Juli 1644 te Krahenheinsetten (Baden). Hij studeerde te Ingolstadt en Salzburg en trad 1662 in de orde der Augustijnen, wier provinciaal hij later werd.
In 1668 kwam hij naar Weenen als prediker aan de Augustijner kerk. Zeven jaren 1682—1689 woonde hij in Graz, daarna weder in Weenen, waar hij 1 Dec. 1709 stierf.Hij bezat inderdaad rethorisch talent. De taal was hij machtig. Onuitputtelijk scheen hij in synoniemen, woordspelingen, beelden en grappige opmerkingen. Met bijtende satyre kon hij menschelijke dwaasheden en slechte gewoonten geeselen. Hij geleek het meest op een van die volkspredikers uit de Middeleeuwen, die ook door allerlei grappen de menigte wisten te trekken.
Hij was een onbesproken man, maar zonder veel beschaving. Zijn voorliefde voor het grappige en de zucht om de massa te behagen hebben in zijn leven als prediker de overhand gehad. Vandaar dat hij meer behaagd dan veredeld heeft. Zijn meest bekende geschriften zijn „Merk’s Wien” (1680) en „Judas, de aartsschelm” (1686—1695).
