Bijbels Lexicon

Karina van Dalen-Oskam & Marijke Mooijaart (2017)

Gepubliceerd op 11-05-2017

Altaar

betekenis & definitie

Iets (op)offeren of offers brengen op het altaar van (een hoger ideaal, een streven), iets prijsgeven om een bepaald doel te bereiken, soms bedoeld als kritiek dat de prijs te hoog is.

Altaar is een latijns woord voor ‘offertafel’ dat door het christendom in onze taal kwam lang voor de ons bekende bijbelvertalingen tot stand kwamen. In het Middelnederlands en Vroegnieuwnederlands is ook de vernederlandste vorm outaer in gebruik geweest.

Bijbelcitaat: Rijmbijbel (1271), v. 1247-48. DOe maecte noe .j. outaer / jn gods eere. (Toen bouwde Noach een altaar ter ere van God.)

Gebruiksvoorbeeld: [...] dat ze zonder al te veel wroeging onschuldige mensen op het altaar van de wetenschap en hun eigen ambitie hebben geslachtofferd. (R. Diekstra, Denkwijzer. Psychologie voor dag en nacht, 1990 (1988), p. 109)

Gebruiksvoorbeeld: Anomie en desintegratie zijn mogelijkerwijs de offers op het altaar van de vooruitgang. (NRC, okt. 1994)