desintegratie
...
Ontdek ons tijdschrift
en lees alles over taal uit Nederland en Vlaanderen*Zolang de voorraad strekt
Wiktionary (2019)
desintegratie - Zelfstandignaamwoord 1. het uiteenvallen, de uiteenvalling Woordherkomst Naamwoord van handeling van desintegreren met het achtervoegsel -atie
Muiswerk Educatief (2017)
desintegratie - zelfstandig naamwoord uitspraak: des-in-te-gra-tie 1. het uiteenvallen van een geheel in delen ♢ we zagen de desintegratie van het bedrijf Zelfstandig naamwoord: des-in-te-gra-tie de desintegratie...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr. désintégration] het uiteenvallen in bestanddelen, spec. het uiteenvallen van een atoomkern door uitzending van een alfadeeltje (heliumkern), een negatief of positief elektron of door kernsplijting. Desintegraties treden spontaan op bij radioactiviteit, of worden ingeleid door bombardement van de atoomkern met andere...
Winkler Prins (1975)
(Fr.: désintégration; Du.: Zerfall; Eng.: disintegration), in de atoomfysica het proces waarbij een atoomkern uiteenvalt in twee of meer delen (zie Alfastraling; Bètastraling; Kernsplijting). Desintegraties kunnen spontaan optreden (zie Radioactiviteit) of ingeleid worden door een bombardement...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: