Wat is de betekenis van Waarheid?

waarheid - Zelfstandignaamwoord 1. dat wat waar is 2. dat wat als waar wordt beschouwd door een persoon of groep Woordherkomst Afgeleid van waar met het achtervoegsel -heid. Antoniemen leugen, onwaarheid Verwante begrippen echtheid, juistheid, objectiviteit, realiteit, verifieerbaarheid, waanzin, waar, werkelij...

Wat is waarheid? wat is de waarheid? vraag die laat blijken dat de spreker zich realiseert dat een zaak op meer dan één manier te interpreteren is. In zijn ondervraging van de gevangengenomen Jezus vraagt de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus hem of hij een koning is. Jezus antwoordt daarop dat dat Pilatus’ woorden zijn. Hij is in de wereld gekome...

waarheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: waar-heid 1. wat in werkelijkheid zo is ♢ lieg niet tegen me, vertel me de waarheid 1. de waarheid spreken [zeggen wat echt gebeurd is] ...

Waarheid is een eigenschap, zo men wil, van zinnen. Een zin is waar als ze overeenkomt met de werkelijkheid. Over de manier waarop we dat moeten vaststellen bestaan ruwweg twee opvattingen: de coherentietheorie van waarheid en de correspondentietheorie van waarheid (zie daar). Zinnen zijn waar of onwaar (hebben waarheidswaarde), maar redeneringen z...

In een pluriforme wereld is het van belang dat we begrijpen dat ‘onze’ waarheden vaak niet dezelfde zijn als die van anderen. In een stereotiep dorps dorp waar de mensen nog nooit in contact zijn gekomen met anderen, daar zou één waarheid, ook t.a.v. opvattingen, kunnen bestaan. Waarheid bestaat echter alleen op het gebied van feiten: de aarde is r...

Ach lezer, wat heeft de schrijver u te bieden? Slechts een glimp van de waarheid. Wat moet u daarmee? ‘De zoektocht naar kennis is zoeken naar de waarheid, niet het zoeken van zekerheid,’ zei Karl Popper, en: ‘Niemand kan gelukkig worden genoemd die geen deel heeft aan de waarheid.’1 Toch is de waarheid dikwijls ongemakkelij...

Het Middelnederlands kende de formule bi waerhede(n). Deze eed kon tot een zelfvervloeking worden als men meineed pleegde. De betekenis van bi waerhede(n) kwam dan op het niveau van ‘God mag mij straffen als ik zijn gerechtigheid en trouw schend’. Ook kon men in het Middelnederlands zweren bij myn manne-waerheyt. Da...

waarheid - Een eigenschap van overtuigingen, beweringen en taalkundige uitspraken, die inhoudt dat deze overeenkomen met feiten of de werkelijkheid.

s., wierheit; de zuivere —, de suvere, kleare, bleate wierheit; de — spreken, goed foar jins wurd wêze; iem. harde waarheden zeggen, immen út de leage waskje; in —, wêzen(t)lik, wezen(t)lik, wezenliken, winlik(en), winliks.

v., 1. het ware; het in-overeenstemming zijn van het denkbeeld met de wetten van het denken of met zijn voorwerp, van een verhaal of bericht met de zaak zoals zij is : de waarheid zoeken ; de nuchtere, naakte, zuivere, enkele waarheid; de waarheid komt altijd aan het licht; — de materiële waarheid, die welke door de...

v. -heden; het ware; het betrouwbare; overeenstemming van woorden met feiten; iets, dat waar is: de waarheid zoeken; iem. (eens flink of: ongezouten) de waarheid zeggen, waar het op staat; de zuivere, naakte waarheid; de waarheid spreken; om de waarheid te zeggen; dit is dichter bij de waarheid; dit is bezijden de waarheid, (euphemistisch) niet waa...

➝ Waerheit.

('wa:rheit) v. (...heden) 1. Eig. het ware: de zoeken, vinden; de naakte, nuchtere, zuivere -; de spreken; om de te zeggen; dat is dicht bij, ver van de -; (antwoorden) naar -; de wil niet altijd gezegd zijn; kinderen en gekken (of dronken mensen) zeggen de -. Gez. de heeft een schoon geluid, is aangenaam om te horen; de hoort men uit de kind...

Waarheid - beteekent: 1. (abstract) het waarzijn, 2. (concreet) het ware oordeel zelf („een” waarheid). Soms wordt door dit woord ook de absolute werkelijkheid aangeduid. W. is echter steeds aan een denken (gedachtworden) gebonden en zonder dit zinneloos ; zij is theoretische geldigheid van een denk-inhoud. Men onderscheidt vaak van de „materieele”...

v., 1. het ware; overeenstemming van een verhaal of bericht met de zaak zoals zij is: dat is bezijden de waarheid, niet geheel juist of onjuist, onwaar; niet ver van de waarheid zijn, wel zo wat kloppen, vrijwel juist zijn; de waarheid spreken; om de waarheid te zeggen, eerlijk gezegd; de waarheid te kort doen, iets zeggen dat onwaar is; de waarhei...

in formeel-logischen zin: de overeenstemming onzer gedachten met de algemeene wetten van het denken, in materieelen zin: de overeenstemming van het denken met de werkelijkheid. Men spreekt van historische 1U, wanneer haar inhoud niet een algemeens gesteldheid maar een bizondere gebeurtenis is, en uit nog voorhanden sporen, getuigenissen of b...

WAARHEID - v. het ware; overeenstemming van het denkbeeld met zijn voorwerp, van een verhaal of bericht met eene zaak, van wat men zegt met hetgeen men denkt: de waarheid zoeken; — de nuchtere waarheid zeggen, de waarheid en niets meer; — dat is bezijden de waarheid, niet geheel juist; — de waarheid te kort doen, onwaar zijn; &mda...

Waarheid. Van ouds luidt de nog altijd onbeantwoorde vraag: wat is waarheid? Gewoonlijk noemt men haar de overeenstemming van onze voorstellingen, denkbeelden en begrippen met de voorwerpen buiten ons. De kennis der waarheid is echter altijd subjectief of van onze persoonlijkheid afhankelijk. Immers om te bepalen, of die overeenstemming volkomen ju...

Waarheid, v. gmv. het ware. *-, (...eden), iets dat waar is; in -, inderdaad, werkelijk; (fig.) iem. de - zeggen, hem berispen, hem verwijtingen doen. *-LIEVEND, bn. (-er, -st), altijd waarheid sprekende. *-SLIEFDE, v. gmv. *-SMAN, m. (-nen). *-SPREKER, m. (-s). *-SZIN, m. gmv. gevoel voor de waarheid. *-VERKONDIGER, m. (-s).