voortplanting - Zelfstandignaamwoord 1. het voortplanten of zich voortplanten (ook (seksualiteit), (telecommunicatie), (natuurkunde)) Woordherkomst Naamwoord van handeling van voortplanten met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen voortteling

voortplanting - zelfstandig naamwoord uitspraak: voort-plan-ting 1. het zich vermeerderen, voor nageslacht zorgen ♢ bij biologie leren we over de voortplanting Zelfstandig naamwoord: voort-plan-ting de voortplanting...

Het krijgen van kinderen (‘nageslacht’). ‘Nageslacht’ zijn bij de mens de kinderen die een man en vrouw samen voortbrengen, bij dieren de kleintjes die een mannetje en een vrouwtje samen verwekken. De man verwekt het kind, de vrouw maakt het kind. De mens plant zich geslachtelijk voort. Daarbij versmelten twee geslachtscellen, één van een man (zaa...

het voortbrengen van plantaardige of dierlijke wezens door gelijksoortige schepselen. De ongeslachtelijke voortplanting komt vooral bij de lagere levende wezens voor. Zij komt tot stand door stekken, afsnoering, knopvorming, uitlopers, stengelknollen en wortelstokken. De geslachtelijke voortplanting komt tot stand met behulp van kiem- of geslachtsc...

vermogen om gelijksoortige organismen te kunnen voortbrengen. Virussen dringen levende cellen binnen, die gedwongen worden identieke virussen te produceren. Bacteriofagen doen het op identieke wijze. Ongeslachtelijk bij dieren: deling, komt voor bij eencelligen; knopvorming bij sponzen, holtedieren en mosdiertjes. Geslachtelijk bij dieren; zaadce...

v., 1. (biologie) (ook: reproduktie) het vermogen nieuwe individuen van de eigen soort voort te brengen; ook het geheel van de daarbij betrokken processen (e); 2. (natuurkunde) m.n. van trillingen: de uitbreiding van een evenwichtsverstoring in een medium. (e) BIOLOGIE. De voortplanting is een van de belangrijkste eigenschappen waarin levende org...

het doen ontstaan van nakomelingen, hetzij door eenvoudige tweedeling (de splitsing of schizis zoals bij eencelligen regel is: ongeslachtelijke v.) of door het doen samensmelten van twee haploiede geslachtscellen (afkomstig van twee individuen: geslachtelijke v.).

v., het voortplanten of zich voortplanten (in alle bet,).

Dienen alle besproken verrichtingen voor het in stand houden van het individu, daarnaast zijn er nog levensfuncties die in dienst staan van de instandhouding der soort: de geslachtelijke functies. Het instandhouden van het individu is nl. aan een zekere tijd gebonden; het individu is sterfelijk; dank zij de voortplanting komen er telkens nie...

(1) (plantk.). Men onderscheidt vegetatieve of ongeslachtelijke V. (uitlopers van stengels of zijknoppen van wortelstokken, adventiefknoppen op het blad enz., hierop berust het enten, stekken, oculeren, afleggen, enz.) en sexuele of geslachtelijke V. (vereniging van mannelijke en vrouwelijke cellen. Uit de bevruchte eicel ontstaat door delingen de...

het ontstaan v/e nieuw individu u/e ander; kan geslachtelijk geschieden wanneer een vrouwelijke eicel d/e mannelijke eicel wordt bevrucht, of ongeslachtelijk door deeling.

(wijsgeerig). Onder v. verstaat men de levenseigene verrichting, waardoor een levend wezen ontstaat uit een ander, daaraan naar wezen gelijk, tot instandhouding van de natuurlijke soort. Zooals bij voeding trekt ook hier de gegeven bepaling een scherpe grens tusschen v., een levenseigen verrichting, en alles, wat in het rijk van het levenlooze eeni...

Voortplanting (De) is het middel, waardoor de natuur, bij de vergankelijkheid van het individu, zorgt voor de instandhouding der soort. Zie voorts onder Bevruchting.