Wat is de betekenis van uiteen?

uiteen - Bijwoord (scheidbaar) 1. uit elkaar, vaneen 2. : uiteengaan: na de demonstratie ging de hele menigte vredig uiteen. Woordherkomst samenstelling van uit en een

uiteen - bijwoord uitspraak: uit-een 1. uit elkaar ♢ beste vrienden, hier gaan we uiteen Bijwoord: uit-een

uit elkaar En hoe gaat het met hen tegenwoordig? Zijn ze nu weer bij mekaar, of zijn ze nog steeds uiteen? vroeg Karstin. (Hugo Raes, De Vlaamse reus) De debuutroman Ik ben maar een neger van Jef Geeraerts is een boeiend, tegelijk ruw en poëtisch, aangrijpend en ontstellend boek, vlot geschreven in een afwisselend filmisch-za...

(bw.) kersenpff uit elkaar.

In Vl.-België zeer gewoon; in Nederl. wordt uiteen in de spreekt, vrijwel niet gebruikt; men zegt van of uit elkaar; in de schrijftaal veelal in twee woorden geschreven. - Zie ook WNT XVII-3, 505. In de volg. toep. in de standaardt. onbekend: van ledematen: ontwricht, in de verb. uiteen hebben, liggen. S...

van mekaar.

adv., útinoar; ver — lopend, liggend, wiidweidich.

bw., zich van elkaar verwijderend, uit elkander. In N.-Nederl. alleen in schrijftaal; in de spreekt, gebruikt men uit elkaar. Uiteen vormt met werkw. scheidbare samenstellingen, die betekenen: door de werking komen of brengen in de toestand door uiteen uitgedrukt. Voor de vervoeging dier ww. zie men bij de enkelvoudige.

(uit elkaar, vaneen; fig. los, gescheiden); uiteen vormt samengestelde w.w., wier bet. uit die van het grondww. duidelijk is.