Wat is de betekenis van Oosten?

oosten - zelfstandig naamwoord uitspraak: oos-ten 1. gebied dat ligt in de richting van waar de zon opkomt ♢ hij woont ten oosten van Groningen 1. het Midden-Oosten [gebied ten oosten van de Middel...

oosten - Globaal gesitueerd in de richting van het gedeelte van de horizon waar de zon opkomt. Meer exact in de richting van dat punt van de horizon dat zich 90 graden rechts van het noordelijke punt bevindt.

s.n., Easten (it); ten — van, bieasten, east fan.

o., 1. de kompas- of windstreek welke 90° rechts van het Noorden verwijderd is, het punt van waar de zon opgaat in de dag- en nachtevening; de wind waait uit het Oosten ; Noord, Zuid ten Oosten, de kompasstreek die 11¼ graad van het Noorden of Zuiden naar het Oosten ligt; 2. het gedeelte van de gezichteinder of van het uitspansel naar de...

(Latijn: Oriens) betekent letterlijk de streek waar de zon opgaat en was in de Oudheid als aardrijkskundig begrip onbekend, daar Zuid-Europa en Voor-Azië samen één geheel vormden, wat beschaving betreft. Eerst sedert de tijd der Romeinen ontstond een tegenstelling tussen het Romeinse Rijk of het Westen en het Partische Rij...

o. (kompas- of windstreek tegenover het westen; streek, waar de zon opkomt; een gedeelte van de aarde, dat ten opzichte v. e. bepaalde streek in het oosten ligt inz. ten opzichte van Europa): de Wijzen kwamen uit het oosten, d. i. uit oosterse landen; het daghet in den oosten, a) naam v. e. Middelnederlands liedje, b) de toestand wordt beter.

→ Hemelstreken.

('o:stən) o. I. Eig. punt of hemelstreek waar de zon schijnbaar opgaat : het hebben we aan de rechterhand, wanneer wij naar het noorden kijken ; in het werd het een beetje licht; noord, zuid ten; Het daghet in den titel van een bekend lied en stuk van Bredero, vaak als aanduiding van herleving op enig gebied. II. Mefn.1. gedeelte van de werel...

Oosten - zie HEMELSTREKEN.

o., 1. kompas-of windstreek die 90° rechts van het noorden verwijderd is, het punt waar de zon opgaat: de wind waait uit het noord, zuid ten de kompasstreek die 11,25° van het noorden of zuiden naar het oosten ligt; in het oosten begon het een beetje licht te worden; 2. gedeelte van de wereld dat ten opzichte van een bepaalde streek in het...

van den Germ. stam austa-, verwant met het Oud-indische ausos = morgenrood, Lat. aurora, voor ausora, Gr. eoos. Oosten wil dus eig. zeggen: de plaats, waar zich het morgenrood vertoont. Vgl. ’t Hgd.: Morgen = oosten; Abend = westen; morgenland, avondland.

de hemelstreek, waar de zon schijnbaar opgaat. Met den naam O., of morgenland, en westen, of avondland, worden ook in het algemeen de beide werelddeelen Azië en Europa aangeduid.

Oosten o. de kompas- of windstreek, welke 90° rechts van het noorden verwijderd is: de wind trok naar het oosten; noord, zuid ten oosten, de kompasstreek die 11 ¼ graad van het noorden of zuiden naar het oosten ligt; — het gedeelte van den gezichteinder of van het uitspansel naar den kant waar de zon opkomt: in het oosten begon het...

Oosten (Het), een van de vier hoofdstreken des hemels, is het punt, waar de zon ten tijde der nachteveningen opgaat. Wél geschiedt dit in den zomer wat noordelijker en in den winter wat zuidelijker, doch steeds zien wij de zon in het oosten verrijzen. Daarom is dit laatste het zinnebeeld van licht, leven en kracht.

z.n.o. - De Levant. Die schepen komen uit het oosten.

OOSTEN. (Het) Is die hemelstreek, waar de zon opkomt, om haar licht te verbreiden. Het oosten van de Loge is de plaats, waar de achtbare Meester zijnen zetel heeft. Het oosten is de streek, waar de eerste oorspronkelijke godsdienst haar aanzijn ontvangen heeft. De ware inrigtingen en eerste instellingen der Vrijmetselarij zijn ook uit het oosten oo...