Wat is de betekenis van onderwerp?

ónderwerp - Zelfstandignaamwoord 1. waar iets over gaat, een thema ♢ Het onderwerp van de vergadering. 2. (grammatica) zinsdeel waarnaar de persoonsvorm zich richt en dat bijv. de handelende persoon of zaak beschrijft ♢ Onderwerp en persoonsvorm zijn onlosmak...

Het onderwerp (of: subject) is het zinsdeel dat de zelfstandigheid aanduidt waarover het gezegde iets zegt. De persoonsvorm in het gezegde komt in getal en persoon overeen met het onderwerp. Voorbeelden: (1) Ik heb het raam open laten staan. (2) De drie wijzen uit het Oosten volgden de ster naar Bethlehem. In zinnen met een onpersoonlijk werkwoord...

onderwerp - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-werp 1. waar het over gaat ♢ het onderwerp van de film was discriminatie 2. deel van de zin dat aangeeft wie de handeling uitvoert ♢ in de zin...

Het onderwerp (of: subject) is het zinsdeel dat de zelfstandigheid aanduidt waarover het gezegde iets zegt. De persoonsvorm in het gezegde komt in getal en persoon overeen met het onderwerp.

op de meest karakteristieke elementen gebaseerde en in woord of eenvoudige zinstructuur samengevatte aanduiding van de inhoud van een document. - inhoud; thema.

s.n., ûnderwerp (it).

o. (-en), 1. zaak waarover men denkt of spreekt; de stof van een betoog, gedicht enz.: laat dat onderwerp maar liever rusten; hij bracht vanzelf het gesprek op godsdienstige onderwerpen; welk een heerlijk onderwerp voor een heldendicht; 2. (spraakk.) dat deel van de zin waarvan iets wordt meegedeeld en dat in persoon en getal met het vervoegde wer...

(taalk.) dat element van de zin, dat de handeling verricht, resp. als handeling verrichtend wordt voorgesteld.

o. onderwerpen (vertaling v. h. Lat. subjectum: 1 wat ten grondslag ligt aan een redenering, een redevoering enz.; de stof voor een opstel, een gedicht enz.; de zaak, waarover het gesprek loopt; 2 spraakk. o.a. omschreven: het deel van de zin, waarvan de nauwe betrekking tot het vervoegde ww. wordt uitgedrukt door overeenstemming in persoon en geta...

of subject is een term uit de grammatica, die bij de zinsontleding gebruikt wordt. Het is de letterlijke vertaling van het Lat. subjectum, dat zelf weer een letterlijke weergave is van het Gr. hupokeimenon. Nu kan men een zin onder meerdere oogpunten beschouwen, en dientengevolge wordt ook de term o. in verschillende beteekenis gebruikt. Beschouwt...

('ondərwerp) o. (-en; -je) 1. Algm. zaak waarover men denkt, spreekt, schrijft: laat dat nu maar rusten; het van een gedicht; dat vooral was het aller gesprekken. Syn. voorwerp. 2. Taalk. datgene waarvan een toestand of handeling wordt vermeld in : „de tuinman ploegt” is tuinman grammatisch -; in „de tuinman heb ik gisteren...

o. (-en), 1. zaak waarover men denkt of spreekt; de stof van een betoog, gedicht enz.: laat dat — maar liever rusten; het — van de dag, dat waarover iedereen spreekt; dat waarover iets handelt: naar onderwerpen gerangschikt; 2. (spraakk.) dat deel van de zin waarvan iets wordt meegedeeld en dat in persoon en getal met het vervoegde ww....

subject, in de spraakkunst: het deel van den zin dat den persoon of de zaak noemt waarvan iets beweerd wordt. Het O. is het hoofdbestanddeel, de grondslag van den volzin. Wanneer van twee of meer onderwerpen hetzelfde wordt beweerd, m. a. w. wanneer twee of meer onderwerpen een gemeenschappelijk gezegde (predicaat) hebben, dan noemt men het O. veel...

Onderwerp o. (-en), de zaak waarover men denkt; (taalk.) het woord of de woorden in een zin die aan het onderwerp der gedachte beantwoorden : logisch, grammatisch onderwerp; — de stof van een gesprek, een betoog, een kunststuk enz. : laat dat onderwerp maar liever rusten; hij bracht vanzelf het gesprek op godsdienstige onderwerpen; welk een h...