Wat is de betekenis van Onderwerping?

onderwerping - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-wer-ping 1. jezelf ondergeschikt maken aan het gezag van iemand anders ♢ dit boek gaat over de onderwerping van Europa aan Amerika Zelfstandig naamwoord: on-der-wer-ping ...

onderwerping - Zie submissie.

s., ûnderwerping.

...

v. (-en), 1. het bedwingen, het ten onder brengen; 2. de daad van zich aan iemands gezag te onderwerpen: zijn onderwerping aanbieden; tot onderwerping aansporen; 3. berusting: stille onderwerping.

(ondər'werping) v. (-en) het (zich) onderwerpen : zijn aanbieden; tot aansporen.

v. (-en), 1. het bedwingen, het ten onder brengen; 2. de daad van zich aan iemands gezag te onderwerpen: tot — aansporen; 3. berusting: stille —.

Onderwerping v. (-en), het onderwerpen; ten onder brenging; de daad van zich aan iemands gezag te onderwerpen : zijne onderwerping aanbieden; tot onderwerping aansporen; — berusting in hoogeren wil: stille onderwerping; die welgemeende beden zijn verstomd en ondergegaan in de stilheid der onderwerping.