Wat is de betekenis van Nagelen?

...

(nagelde, heeft genageld), 1. met spijkers of pinnen bevestigen, vastspijkeren: de latten op de kepers nagelen; Christus werd aan het kruis genageld; — (fig.) hij zat op zijn stoel genageld, van iem. die een gehele tijd vast op zijn stoel blijft zitten; hij stond aan de grond genageld, hij kon (van schrik enz.) niet van z...

(1984) (Vlaanderen, inf.) geslachtsgemeenschap hebben. • (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984) • (Johan De Caluwe, Veronique De Tier, Anne-Sophie Ghyselen, Roxane Vandenberghe: Atlas van het Dialect in Vlaanderen. 2021) p. 140

nagelen - Werkwoord 1. (ov) met spijkers vastslaan ♢ Dat zit genageld, niet gevezen. Woordherkomst Afgeleid van nagel met het achtervoegsel -en

(nagelde, genageld) (vast)spijkeren, timmeren. Zo'n twaalf Filippijnen, onder wie één vrouw, zullen zich vandaag vrijwillig aan het kruis laten nagelen. Daarmee willen ze Christus' kruisiging zo'n 2.000 jaar geleden op Goede Vrijdag herdenken. - DS, 29-03-2002.

In Vl.-België het gewone woord voor: spijkeren, vastspijkeren, (iets) timmeren. - Zie voor een uitvoerige verklaring bij nagel. Boven de tafel, tegen den muur, heeft mijn broer een rekje genageld; daarop liggen mijn boeken, VERMEYEN 1947, 45. Jan de Lichte zit daar dus, in dat stuk van een wankele woonwagen, die er verwaarloosd in de...

v., neilje; aan de grond genageld, yn it gat bineile.

nagelde, h. genageld (1 spijkeren; vastslaan met een spijker of nagel; 2 zekere manier van knikkeren [onbedreven]): 1. Jezus werd aan het kruis genageld; fig. hij stond als aan de grond genageld, onbeweeglijk van schrik enz.; 2. die jongen nagelt, wat kan men verwachten van een nagelaar?

('na:gəlan) (nagelde, heeft genageld) 1. met nagels bevestigen, vastspijkeren: een plank -; Jezus werd aan het kruis genageld; ergens aan, op genageld zitten, er onbeweeglijk aan, op vastzitten. ➝ grond. 2. zo knikkeren dat de knikker met de nagel van de duim wordt voortgeschoten.