Met de term 'Middeleeuwen' wordt algemeen de periode tussen de antieke oudheid en de nieuwe tijd aangeduid: het millennium tussen de 4de en de 14e eeuw, waarin na de val van Rome in Europa onder de heerschappij van Germaanse keizers een nieuw christelijk-feodaal regime werd gevestigd. De kloosters, die in de tijd van Karel de Grote (rond 800) in het nieuwe 'Heilige Romeinse Rijk' ontstonden, vormden de eerste centra van een specifiek Europese muziekcultuur. Deze muziekcultuur concentreerde zich...

Cultuurperiode die de circa duizend jaar tussen de val van het West-Romeinse Rijk (410) en het begin van de Renaissance (15de eeuw) omvat. De naam is afkomstig uit de 19de eeuw, toen men de Middeleeuwen beschouwde als een periode van cultureel verval tussen twee periodes met klassieke beschaving. Kenmerkend voor de kunst tijdens de Middeleeuwen is dat het geloof en de kerk een belangrijke rol spelen.

De middeleeuwen is een historisch tijdvak tussen ongeveer 500 n.C. en 1500 n.C. dat de overgang vormt van de oudheid tot de (vroeg)moderne tijd. Het precieze begin en einde van de middeleeuwen is onderwerp van discussie. Velen noemen de val van het Romeinse Rijk (5e eeuw) als bepalende factor. Hierna regeerden verschillende volken over delen van het rijk, vooral de Germanen. Daarnaast was er de continue dreiging van buitenaf door volken als de Hunnen en Vikingen. Door al het oorlogsgeweld, honge...

De middeleeuwen is een aanduiding voor de cultuurperiode van ± 500 tot ± 1500.

Middeleeuwen - Zelfstandignaamwoord 1. verouderde spelling of vorm van middeleeuwen van vóór 2006

Met de Middeleeuwen wordt een lange periode aangeduid tussen de Oudheid en de Renaissance. Grofweg beslaat die periode 1000 jaar, van 500-1500. De val van het West-Romeinse rijk (476) is dan als begin van de Middeleeuwen genomen, de ontdekking van Amerika (1492) als einde van deze periode. In deze lange periode zijn verschillende kortere stijlperioden onderscheiden, zoals de vroeg-christelijke periode, de romaanse periode en de gotiek.

Periode van 500 tot 1500 n.C.

De geschiedenis van Europa en de onmiddellijk aan dit werelddeel grenzende gebieden wordt gewoonlijk in een aantal tijdperken verdeeld, n.l. de Oude Geschiedenis, de Middeleeuwen, de Nieuwe en de Nieuwste Geschiedenis. Het is onmogelijk deze perioden scherp te begrenzen. Gewoonlijk rekent men tot de Oude Geschiedenis die der landen om de Middellandse Zee, o.a. Egypte, Babylonië, Perzië, Griekenland en Rome, tot aan den val van het West-Romeinse rijk (476 n. Chr.). Dan komen de Middelee...

middeleeuwen - onbekend woordtype uitspraak: mid-del-eeu-wen 1. periode tussen ongeveer 500 en 1500 na Christus ♢in de middeleeuwen waren er nog geen auto's Onbekend woordtype: mid-del-eeu-wen

Middeleeuwen v. mv. (in de geschiedenis) de tijdruimte tusschen de oudheid en den nieuwen tijd, gewoonlijk gerekend van den val van het West-Romeinsche rijk (476) tot de ontdekking van Amerika (1492); (fig.) tijd van barbaarschheid; ...EEUWSCH, bn. tot de middeleeuwen behoorende, uit dien tijd afkomstig: middeleeuwsche geschriften; middeleeuwsche gebouwen; (fig.) ruw, barbaarsch; achterlijk: gij hebt ook nog van die middeleeuwsche ideeën.

Middeleeuwen - (Mittelalter, Middle Ages, Moyen âge, Medium aevum), naam, dien men geeft aan een tijdvak in de gesch. der volken en der litteratuur. In de geschiedschrijving wordt de benaming „medium aevum’’ voor ’t eerst gebruikt door den 17e-eeuwschen Luikschen geschiedschrijver Raisin in zijn werk Leodium, terwijl Christoph Cellarius (1634—1707), hoogl. te Halle, spreekt van een „historia medii aevi’’, waaronder hij verstaat de gesch. van den tijd, die ligt tusschen de regeering van Constanti...

Naam, die wijst op een met twee andere tijdvakken contrasteerende periode, waarbij men ten onrechte veronderstelt, dat er geen nieuw tijdperk met eigen karakter meer zal volgen. Volgens de philologen is het een tijdperk van verval in de beoefening der Latijnsche taal: media Latinitas, tusschen dat van bloei: de Klassieke Oudheid, en van herleving: het Humanisme. In historischen zin zijn de M.E. het tijdvak, waarin een nieuwe maatschappij optreedt, die uit Christelijke (een gevolg van de geloofsp...

Op voorgang van Christoph Cellarius (1634—1707), hoogleeraar te Halle, is men gewoon geworden, aan dat tijdperk van de geschiedenis in West-Europa, dat zich uitstrekt van den Romeinschen tijd tot de 15e eeuw den naam van Media aetas, d.i. Middeleeuwen te geven, omdat dit tijdperk door een eigen karakter zoowel van de oude geschiedenis als van den nieuwen tijd zich onderscheidde. Deze benaming ging uit van de vooronderstelling, dat de nieuwe tijd de laatste zou zijn. Maar, toen met de Frans...

v./m. (mv.), de tijdruimte tussen de oudheid en de nieuwe tijd, gewoonlijk gerekend vanaf de val van het Westromeinse Rijk (476) tot de val van het Byzantijnse Rijk (1453) of de ontdekking van Amerika in 1492; (fig.) duistere, primitieve tijd. (e) De term middeleeuwen (als aanduiding voor deze duister geachte periode) is ontstaan in de renaissance in de kringen van de Italiaanse humanistenfilologen, voor wie de kwaliteit van het geschreven Latijn criterium was: in de middeleeuwen was dit barbaar...

tijdperk der wereldgeschiedenis tussen Oudheid en Nieuwe Geschiedenis, gewoonlijk gedateerd tussen 476 (val W.-Rom. Rijk) en 1492 (ontdekking van Amerika).