Wat is de betekenis van Kop?

1) (1989) (voetb.) plaats in het stadion (meestal achter het doel) waar de georganiseerde groep fanatieke supporters staat; afkorting van spionkop*. • Kop is het Zuidafrikaanse woord voor heuvel. Zowel in Nederland als in Vlaanderen wordt het woord overdrachtelijk gebruikt voor de luidruchtige (en dikwijls gewelddadige) supportersgroep van een...

Het begrip kop heeft 9 verschillende betekenissen: 1) hoofd van een dier. bovenste lichaamsdeel van een dier, overeenkomend met het hoofd bij de mens; hoofd van een dier. Van een paard wordt vaak gezegd dat het een hoofd heeft in plaats van een kop, omdat het beschouwd wordt als een edel dier. 2) hoofd van een mens. hoofd van...

kop - Zelfstandignaamwoord 1. (zoötomie) hoofd van een dier 2. (informeel), (dysfemisme) hoofd van een mens 3. (plantkunde) een groep bloemen die aan één steel zitten ♢ Bij de supermarkt kochten we een hortensia met 6 koppen 4. (gereedschap) deel van een spijker, het platte ronde deel waarop...

kop - zelfstandig naamwoord 1. bovenste deel van het lichaam, met ogen, neus, mond, etc. ♢ die jongen heeft een leuke kop 1. kop op! [houd moed!] 2. een kop als een boei...

Kop - afkorting van spionkop. Kop is het Zuidafrikaanse woord voor heuvel. Zowel in Nederland als in Vlaanderen wordt het woord overdrachtelijk gebruikt voor de luidruchtige (en dikwijls gewelddadige) supportersgroep van een voetbalclub. De term wordt ook in Groot-Brittannië in deze betekenis gebruikt. Het oude nummer dat in de jaren zestig door Ge...

(de; -pen) - het onderste, uit stekende gedeelte van de golfstok waarmee de bal wordt geslagen, syn. clubhead, head, clubhoofd, hoofd, clubkop, stokkop club.

(de; -pen) AL - het voorste of een van de uiterste gedeelten van iets, of dat deel waarbij men het gewoonlijk aanvat, al of niet duidelijk afgescheiden van de rest van het lichaam: op kop, aan (de) kop gaan, liggen, rijden, vooraan gaan, liggen, rijden, m.n. in een veld van deelnemers aan een wedstrijd; de kop (over)nemen, kop doen, vooraan gaan ri...

(de; -pen) 1 LO - op kop, aan (de) kop gaan, liggen, lopen: vooraan gaan, liggen, lopen, m.n. in een veld van deelnemers aan een wedstrijd. 2 LO - de kop (over)nemen, kop doen: vooraan gaan lopen en daardoor zowel wind vangen als gangmaken.

iets in zijn kop steken, iets in zijn hoofd halen Ik zat toen nog in de vijfde humaniora en had het in mijn kop gestoken dat ik een toelatingsexamen voor het Mudra wou doen. - DM, 15-09-2001. de kop voor iets hebben, talent, aanleg voor iets hebben - zijn kop uitwerken, zijn zin doordrijven - een harde kop, een stijfko...

1. de- is eraf, het begin is er; er is aangeheven (bijv. een lied). Bargoens. 2. een - als een gymschoen hebben, er niet uitzien; lelijk zijn. Jeugdtaal jaren tachtig en negentig. Vgl. een gezicht hebben als het achterbalkon van een tram. Zijn drie vrienden kijken. Maar naar de verkeerde. ‘Nee, niet die,’ zegt Raphaël. ‘Die heeft een kop als een g...

In het hedendaags Nederlands komen de zelfverwensingen mijn kop eraf als... en mijn kop voor mijn voeten! (‘mijn kop mag voor mijn voeten vallen, als ik de waarheid niet spreek’) nog regelmatig voor. Zij zijn tot vloek en uitroep van verbazing geworden en versterken de woorden van de spreker. Meestal dienen ze om te bluffe...

bovenkant van een boekband; meer speciaal: bovenkant van de rug.

1. In Vl.-België veelal het gewone woord voorhoofd (van mensen) (zie ook de sam.); in deze bet. ook in versch. verb. die in de standaardt. niet (meer) voorkomen: - op de kop, precies, op de kop af: het is op de kop 100 fr.; - per kop, per persoon, per hoofd: de inkom is 10 fr. per kop; - (gewest.) kop over gat...

hoofd; een harde kop, die het weer beleeft; Nieuwhoogduits Kopf.

Kop - benaming waarmee soms het voorschip wordt aangeduid. Men spreekt van een volle of bolle kop. Koperen, het onderwaterschip van houten jachten met koperen platen bekleden. Het koperen werd vroeger toegepast op schepen die in zout water voeren om het schip tegen aangroei en boorwormen te beschermen. Het koper mag geen contact met ijzer hebben, d...

(de, -pen), (verouderend) persoon (alleen in het meervoud als teleenheid). Vroeger ja, als je een gulden hebt, een gezin van zeven koppen kan er driemaal daags van eten (William Lobo, gecit. volgens Van Westerloo & D. 7). - Etym.: In AN evenzo, echter i.h.bi bij manschappen, matrozen e.d.

Van een stam of een stamstuk noemt men in de bosb. het dikke uiteinde van een stam of een stamstuk de k., in tegenstelling met het dunne uiteinde, dat de top wordt genoemd.

s., kop; (van het roer), helm; op de — af, kant(ôf), op ’e kop (om ’t) ôf; op zijn — krijgen, op jins kape krije; ongelijke — en schotel, teapert, rattelmansreau (it); — en schotel, reauke (it).

m. (-pen), 1. klein vaatwerk van cylindrische of halfbolle vorm met platte bodem en gewoonlijk van een oor voorzien, inz. om er (niet-alcoholische dranken) uit te drinken : een witte stenen kop ; uit een kop drinken ; je moet de koppen niet te vol schenken; een kop met een schotel (ook als koppel.: een kop-en-schotel,...

m. koppen; 1. van mensen en dieren: hoofd; van mensen inz. (Z.-N.) of gmz.: de kop van een aap; daar is kop noch staart aan te vinden (Z.-N. geen kop aan te krijgen), begin noch einde, er is niet wijs uit te worden, geen touw aan vast te knopen; over de kop gaan, failliet gaan; met de kop tegen de muur lopen, het onmogelijke doen of willen; iets op...