1. de- is eraf, het begin is er; er is aangeheven (bijv. een lied). Bargoens. 2. een - als een gymschoen hebben, er niet uitzien; lelijk zijn. Jeugdtaal jaren tachtig en negentig. Vgl. een gezicht hebben als het achterbalkon van een tram. Zijn drie vrienden kijken. Maar naar de verkeerde. ‘Nee, niet die,’ zegt Raphaël. ‘Die heeft een kop als een gymschoen. Zo!’ (Nieuwe Revu, 18/01/95) 3. iemands - veranderen, iemand zo hard slaan dat hij onherkenbaar wordt. Bargoense uitdr. 4. je stootje - t...

kop - Zelfstandignaamwoord 1. (zoötomie) hoofd van een dier 2. (informeel), (dysfemisme) hoofd van een mens 3. (plantkunde) een groep bloemen die aan één steel zitten ♢ Bij de supermarkt kochten we een hortensia met 6 koppen 4. (gereedschap) deel van een spijker, het platte ronde deel waarop men klopt met de hamer 5. de voorkant of bovenkant van van iets ♢ de kop van een lucifer, van een zeilschip...

kop - zelfstandig naamwoord 1. bovenste deel van het lichaam, met ogen, neus, mond, etc. ♢ die jongen heeft een leuke kop 1. kop op! [houd moed!] 2. een kop als een boei [een vuurrood hoofd] 3. de kop indrukken [ervoor zorgen...

Kop - afkorting van spionkop. Kop is het Zuidafrikaanse woord voor heuvel. Zowel in Nederland als in Vlaanderen wordt het woord overdrachtelijk gebruikt voor de luidruchtige (en dikwijls gewelddadige) supportersgroep van een voetbalclub. De term wordt ook in Groot-Brittannië in deze betekenis gebruikt. Het oude nummer dat in de jaren zestig door Gerry and the Pacemakers, die typische vertolkers van de Merseybeat, werd opgenomen is het strijdlied van de Kop geworden. - de Volkskrant 29.4.1989 ​

(de; -pen) AL - het voorste of een van de uiterste gedeelten van iets, of dat deel waarbij men het gewoonlijk aanvat, al of niet duidelijk afgescheiden van de rest van het lichaam: op kop, aan (de) kop gaan, liggen, rijden, vooraan gaan, liggen, rijden, m.n. in een veld van deelnemers aan een wedstrijd; de kop (over)nemen, kop doen, vooraan gaan rijden en daardoor zowel wind vangen als gangmaken; kop over kop, om de beurt op kop fietsen. meestal met snelle aflossing; van kop af, vanuit de koppos...

(de; -pen) - het onderste, uit stekende gedeelte van de golfstok waarmee de bal wordt geslagen, syn. clubhead, head, clubhoofd, hoofd, clubkop, stokkop club.

(de; -pen) 1 LO - op kop, aan (de) kop gaan, liggen, lopen: vooraan gaan, liggen, lopen, m.n. in een veld van deelnemers aan een wedstrijd. 2 LO - de kop (over)nemen, kop doen: vooraan gaan lopen en daardoor zowel wind vangen als gangmaken.

Kop, - verouderde inhoudsmaat voor droge waren = 1 Liter. In den volksmond nog gebruikelijk voor erwten en boonen.

Kop - benaming waarmee soms het voorschip wordt aangeduid. Men spreekt van een volle of bolle kop. Koperen, het onderwaterschip van houten jachten met koperen platen bekleden. Het koperen werd vroeger toegepast op schepen die in zout water voeren om het schip tegen aangroei en boorwormen te beschermen. Het koper mag geen contact met ijzer hebben, daar koper het ijzer aantast. In zoet water verstikt het hout achter de koperen beplating.

zie Bak, zie Hoofd.

In het hedendaags Nederlands komen de zelfverwensingen mijn kop eraf als... en mijn kop voor mijn voeten! (‘mijn kop mag voor mijn voeten vallen, als ik de waarheid niet spreek’) nog regelmatig voor. Zij zijn tot vloek en uitroep van verbazing geworden en versterken de woorden van de spreker. Meestal dienen ze om te bluffen en om machteloosheid te verbergen. Vergelijk ik mag sterven als het niet waar is! In Amsterdam is de verwensing ik zal je op je kop slaan...

Kop noemt men in beeldhouwen schilderkunst de afbeelding van het hoofd gemaakt naar mensch of dier en waarbij de schouders ontbreken. Kop met schouders heet buste. Kop zonder achterhoofd noemt men masker.