Wat is de betekenis van Bloeden?

(19e eeuw) (oorspr. Barg., thans inf.) betalen; financieel verlies lijden. 'Bloedvin' was in de negentiende eeuw een Bargoense term voor geldbuidel. • Bloeden, (barg.) betalen. (Taco De Beer & Dr. E. Laurillard: Woordenschat. 1899) • (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937) • (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984)...

bloeden - Werkwoord 1. (inerg) het vloeien van bloed uit het lichaam ♢ Het dier bloedde uiteindelijk dood. bloeden - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bloed Woordherkomst afgeleid van bloed met het achtervoegsel -en Uitdrukkingen en gez...

bloeden - regelmatig werkwoord uitspraak: bloe-den 1. bloed verliezen ♢ de wond bloedde hevig Regelmatig werkwoord: bloe-den ik bloed jij/u bloedt hij/zij b...

als gevolg van verwonding; bij niet te grote verwondingen door bloedstolling ophoudend, bij grote door het aanbrengen van een knevel- of drukverband. Ook bij planten en bomen komt bloeden voor. In het voorjaar is meestal de worteldruk groot en de verdamping klein (weinig blad). Wanneer dan insnijdingen worden gemaakt tot op het hout, komt er uit de...

noemt men het verschijnsel, dat planten na verwonding vloeistof afgeven. Het is zeer bekend van berken en esdoorns in het voorjaar. Indien deze bomen in die tijd, doch voordat de knoppen uitlopen, worden verwond, geven zij grote hoeveelheden sap af. Dit bloedingssap is sterk suikerhoudend en er wordt door indampen ook wel suiker uit gewonnen. Ook v...

v., bliede, b l e t t e, b l e t.

...

(bloedde, heeft gebloed), 1. bloed laten uitvloeien: ik heb me gesneden, het bloedt nogal; mijn hand bloedt; — met subjectsverwiss.: ik bloed; bloeden als een kalf, (scherts.) als een meelzak; — het is een doekje voor het bloeden, een schrale troost, een vergoelijking van iets pijnlijks dat iem....

bloedde, h. gebloed (bloed laten vloeien, verliezen): mijn neus bloedt; uit zijn neus bloeden; fig. mijn hart bloedt, ik treur erg; zegsw. hij zal (er voor) moeten bloeden, a) betalen, b) boeten; zie doodbloeden, doek 2.