Een land is een gebied, afgebakend door middel van grenzen, waar een zelfstandige regering de scepter zwaait.
Vaak heeft een land ook een eigen vlag, een volkslied, een grondwet, een eigen cultuur, een economie en een ambtenarenapparaat en soms heeft een land een eigen taal, een eigen munteenheid en burgerrechten die verdedigd worden door een rechtssysteem.
Voor de Europese expansie die omstreeks 1500 begon was het grootste gedeelte van het niet met water bedekte aardoppervlak nog niet afgebakend met grenzen. Tegenwoordig zijn alle stukken land op de aarde, met uitzondering van Antarctica, ‘verdeeld’ en afgebakend. Sommige gebieden worden opgeëist door twee of meerdere volkeren of staten zoals Kasjmir, een vallei zuidwestelijk van de Himalaya waar zowel India als Pakistan als China aanspraak op maakt, of Elzas-Lotharingen dat tegenwoordig bij Frankrijk hoort maar vroeger bij Duitsland en waar nogal wat gesteggel over is geweest in het verleden.
In 2015 telde de wereld 195 internationaal erkende landen en staten. Buiten die 195 bestonden er ook niet-erkende lande zoals het door Islamitische Staat uitgeroepen kalifaat in het Midden-Oosten, de Volksrepubliek Donetsk in Oekraïne maar bijvoorbeeld ook Taiwan wat door China nog steeds als afvallige provincie wordt gezien en door een meerderheid van de internationale gemeenschap niet erkend wordt, ondanks de vele economische betrekkingen met het eiland.
Land kan tot slot ook refereren aan al het aardoppervlak dat niet door water bedekt is.
