(Du.), zwart-monochrome beschildering op glas en keramiek, bestaand uit een mengsel van koperoxide en fijngemalen glas dat door verhitting met het glas wordt versmolten. Indien de verf verdund wordt opgebracht wordt de kleur sepia.
Soms werd deze techniek in combinatie met ijzerrood email of verguldsel gebruikt. Ontwikkeld door Johann Schaper in de periode voor 1670. In Duitsland heeft men de techniek gedurende de hele 18de eeuw toegepast.ca. 1720 ook toegepast voor de decoratie van vroeg Weens porselein door Jacobus Helchis, in Augsburg voor faience en importporselein tussen 1720 en 1730, in Meissen in de periode 1730-1750 voor het schilderen van havengezichten.
