fam. Tiliaceae, linde.
Bomen met vaak scheve bladeren en een schutblad, dat ten dele met de steel van de bloeiwijze is vergroeid. Het meest algemeen is T.europaea L., de Hollandse linde, een kruisingsproduct van T. cordata en T.platyphylla. Het is deze linde, die de Hollandse dorpen een karakteristiek aanzien geeft. Als laanboom vindt men nogal eens een andere bastaard, nl. T.euchlora KOCH (T. cordata X dasystyla), de Krimlinde, met iets hangende takken en donkergroene bladeren. Verder komen voor T.platyphyllos SCOP. {T.grandifolia KOCH) uit Eur., waarvan de bladeren aan de onderzijde behaard zijn; T.americana L. (T.glabra VENT.), uit X.
Am., de Amerikaanse linde met zeer grote bladeren; T. cordata MILL., de kleinbladige linde uit Eur., met vrij kleine, hartvormige bladeren. Een afzonderlijke groep vormen de zilvcrlinden, waarvan de onderzijde der bladeren vele witte sterharen bezitten. Algemeen als laanboom in cultuur is T.tomentosa MOF.NCH, de Hongaarse zilverlinde uit Z.O.Eur. en W.Az., met afstaande tot opgaande takken en een korte bladsteel; verder T.petiolaris de., eveneens uit Z.O. Eur. en W. Az., met hangende zijtakken en een langere bladsteel.Het lindenhout is wit, zonder gekleurde kern, zacht en licht, taai en gemakkelijk splijtbaar. Zijn duurzaamheid is gering. Het wordt gebruikt voor houtsnip en beeldhouwwerk, blindhout (het werkt zeer weinig), tekenborden.
De linde is over het algemeen zeer goed bestand tegen stof en rook en tegen schadelijke dampen in de atmosfeer. Dit is mede de reden waarom deze soort, evenals de plataan, zo bijzonder veel in de bevolkingscentra wordt aangetroffen.
De bloeiwijzen van T.platyphyllos en T.cordata (Flores Tiliae, Ned. Ph. Ed. V) worden gebruikt voor lindebloesemthee. De bestanddelen hiervan zijn slijm, vluchtige olie, suikers en looistof.