1. (biol.) Als bij een normale plant of dier de volgroeide organen opvallend kleiner of geringer in aantal zijn dan bij naverwante organismen, zegt men dat clie organen gereduceerd zijn.
B.v. de bloemkroon van verschillende Caesalpiniaceue (z. Leguminosen), die i.pl.v. 5 kroonbladen er slechts 3 of 1 bezitten; bij paarden is het aantal tenen gereduceerd tot 1 z. Reductie 3).2. (scheik.) Het proces, waardoor reductie tot stand komt noemt men r. Men kent verschillende methoden van r.; allereerst door gebruik te maken van waterstof. Op deze wijze kan men met of zonder katalysator alle zuurstofverbindingen r. Vervolgens wordt ook gereduceerd d.m.v. koolstof in de vorm van cokes o.a. bij de metallurgie van zink. Men r. in de hoogovens ijzerertsen tot vrij ijzer door bij hoge temp. koolmonoxyde (CO) erop te laten inwerken; dit CO wordt daarbij zelf geoxydeerd tot kooldioxyde (C02). Ten slotte behandelt men vele moeilijk te r. oxyden o.a. die van chroom, mangaan en silicium met aluminiumpoeder (d.i. het proces van GOLDSCHMIDT). Bij dit proces treedt een zo grote warmte-ontwikkeling op, dat de gevormde elementen in gesmolten toestand vrijkomen. De smp. van deze elementen liggen hoog nl. bij 1615, 1260 resp. 1420°C.