In de plantk. duidt men met dit woord uitsluitend hechtorganen aan, dus niet de rankende twijgen. Een r. is een dun, m.o.m. draadvormig plantendeel, dat zich bij aanraking van een steunsel daaromheen windt en zo de plant daaraan vasthecht.
Bij sommige planten vormen de uiteinden der vertakte r. kleine napjes, hechtschijfjes, die aanvankelijk aan het steunsel vastkleven en er vervolgens aan vastgroeien; zo bij verschillende Vitaceae (b.v. Ampelopsis veitchii).Men onderscheidt:
a. Takranken. D.z. gemetamorphoseerde stengeldelen, veelal op de plaats van bloemen of bloeiwijzen; kleine blaadjes of schubjes wijzen vaak op de stengelnatuur. Men vindt ze bij de Vilaceae (druif, wingerd enz.), bij de passiebloem en vele andere.
b. Bladranken. D.z. gemetamorphoseerde bladeren of bladdelen. Hierin bestaat nog grote verscheidenheid, b.v.: de r. is een voortzetting van de middelnerf (Gloriosa superba), de r. vertegenwoordigt een geheel blad (Lathyrus aphaca) of wel bepaalde delen van de bladschijf, blaadjes of bladlobben, b.v. bij Pisum- en Smilax-soorten, enz.
Ten slotte kunnen ook bijwortels enigszins het karakter van r. aannemen
