Lucht is o. met waterdamp wanneer ze bij de gegeven temp. meer waterdamp per volume-eenheid bevat dan met de verzadigingsdampdruk van waterdamp overeenkomt. Wanneer deze lucht met water van dezelfde temp. in aanraking komt, condenseert een gedeelte van de waterdamp totdat de verzadigingsdampdruk is bereikt.
Bij afwezigheid van water of van andere oppervlakken, die als condensatiekernen kunnen optreden, kan een niet te extreme toestand van oververzadiging soms lange tijd voortbestaan. Het te veel aan waterdamp condenseert tot regendruppels (evt. sneeuw of hagel) als in de atmosfeer condensatiekernen optreden, nl. minimale zoutkristallen, stof- of roetdeeltjes, zeer kleine druppels zuurreagerende vloeistoffen afkomstig uit verbrandingsprocessen (zwavelzuur) e.a. Een deel dezer kernen draagt een eiectrische lading. Het aantal condensatiekernen per volume-eenheid neemt i.h.a. sterk af met de hoogte.Ook een oplossing kan o. zijn. Lost men b.v. glauberzout op in water van 80 °C tot het water daarmee verzadigd is en koelt men deze oplossing voorzichtig af tot b.v. 20 C, dan bevat deze oplossing meer zout dan er bij 20°C in opgelost kan worden; ze is dan o. Werpt men er daarna een korreltje zout in, dan fungeert dit als condensatiekern en plotseling kristalliseert al het overtollige zout uit.