Onder humide klimaatsomstandigheden werkt het bodemwater, bij zijn neerwaartse beweging, uitlogend. De verrijking van het water met het koolzuur, dat in de bovenste lagen wordt geproduceerd, versterkt de oplossende werking, zowel t.o.v. de adsorptief gebonden basen als van de, vooral in jonge gronden aanwezige, carbonaten.
De uitloging demonstreert zich vooral in kalkverlies van de bouwvoor. Vooral op gronden, welke meer dan 1 % koolzure kalk bevatten, is de o. intensief. Het lysimeteronderzoek leerde dat jaarlijks 140-450 kg/ha CaO (al naar het CaC03 gehalte van de grond) uitspoelt. Daalt ten gevolge van de o. het gehalte van de bouwvoor beneden 1 % CaCOs dan wordt het kalkverlies door de kalktoevoer met de gebruikelijke giften N- en P-meststoffen (kalkammonsalpeter, thomasslakkenmeel, superfosfaat e.d.) voor ca de helft gedekt, zodat dan bekalking nodig wordt.