of meristematische weefsels worden ook wel deelweefsels of vormingsweefsels genoemd, wat te kennen geeft, dat de cellen der m.w. zich kunnen delen, vermeerderen. Ze vormen zo de permanente weefsels, waaruit de plant is opgebouwd.
Het zijn dus weefsels in de allerjongste toestand. De cellen zijn nog klein, dunwandig, m.o.m. gelijkvormig en bijna geheel gevuld door het cytoplasma met de kern. M.a.w. de celvochtbevattende vacuolen zijn nog uiterst klein, veelal niet waarneembaar. Aanvankelijk bestaat de kiem (het embryo) van de plant geheel uit meristematisch (embryonaal) weefsel. Men kan nu de m. onderscheiden in: a) primaire rn.w., d.z. die, welke rechtstreeks zijn af te leiden van het embryonale weefsel, b) secundaire m.w., welke ontstaan óf uit primaire m.w. óf wel uit bepaalde cellen van permanente weefsels, die opnieuw meristematisch worden. De belangrijkste primaire m.w. bevinden zich aan de groeitoppen. Dit zijn de apicale of terminale m.w.Primair zijn ook de intercalaire m.w., die men in sommige bladstelen, in de voet van sterk in de lengte groeiende bladeren en nabij de knopen in lang doorgroeiende stengeldelenn vindt. Terwijl de primaire m.w. voorn. bij lengtegroei en vertakking zijn betrokken, zijn de secundaire vooral werkzaam bij de secundaire diktegroei. Het zijn dan cylindervormige mantels, op verschillende diepte onder het oppervlak van stengels en wortels gelegen (z. Cambium). Secundaire m.w. in permanente (uiteraard nog levende) weefsels treden ook op na verwonding.