fam. Aquifoliaceae, hulst.
Houtige gewassen met verspreide bladeren en witte, onaanzienlijke, meestal 4-tallige bloemen in de oksels der bladeren. Gewoonlijk vrouwelijk, maar soms 1-slachtig en zelfs 2-huizig, in welk geval natuurlijk de mannetjesexemplaren geen bessen dragen.1. (sierteelt) Men kan 2 groepen hulst onderscheiden nl. de bladhoudende en bladverliezende soorten. Tot de eerste behoort de algemeen bekende scherpe hulst, I.aquifolium L. uit Eur. en Az., met scherp getande donkergroene bladeren en rode bessen; in talloze vormen, waaronder vele bonte, in cultuur.
Sommige vormen leveren zeer veel bessen b. v. I. aquifolium pyramidalis DIPP., beshulst, waarvan de bladeren soms gaafrandig zijn. Afgesneden takken met bessen worden tegen Kerstmis op speciale hulstveilingen verhandeld.
Een andere altijdgroene soort, die zich goed voor hagen leent, is I. crenata THUNB. uit Japan, met kleine, gekartelde bladeren. Van de bladverliezende soorten is het meest bekend I.serrata THUNB. uit Japan, met kleine, rode, besachtige vruchten.
2. (bosb. Als bosboom kan I.aquifolium vrij veel schaduw verdragen. Hij wordt zelden een grote boom, en vraagt een vochtige, humusrijke zandgrond en een hoge luchtvochtigheid. Hij heeft een vrij groot uitstoelingsvermogen en is een grondverbeteraar. Het hout is zeer hard en duurzaam, moeilijk splijtbaar, geschikt voor draaibank en meubelhout. De Am. hulst is I.opaca Arr., een soort uit het Midden en Z. van O. Am., waar men hem ook meer vindt als ondergroei en struik en niet als opgaande boom. In China en Japan I.peduculosa Miq., en I.rotunda THUNB..
3. (trop.) I.paraguariensis ST.-HIL. is een heester van Z. Am., waarvan de bladeren de Yerba mate of Paraguay-thee leveren, waaruit een Z.Am. volksdrank wordt bereid. Voor Braz. een zeer belangrijk uitvoerartikel.