en hybridisering hebben ongeveer dezelfde betekenis als bastaard en bastaardering. Evenals bij de bastaarden kan men spreken van geslachts-, soort- en variëteits- of ras-h.
Voor h. geldt steeds, dat ze m.o.m. sterk heterozygoot zijn en i.h.a. na geslachtelijke voortplanting een splitsende nakomelingschap geven. Wanneer de twee ouders slechts in 1 genen- of factorenpaar verschillen, b.v. hoge of klimerwt (HH) X lage of stam erwt (hh), dan is de bastaard een monoh. T Ih) en de F, vertoont een rnonogene of monofactoriële MENDEL-splitsing (1 HH : 2 Hh : 1 hh). Verschillen de ouders in 2 genenparen, b.v. roodbloeiende klimerwt (RRHH) X witbloeiende stamerwt (rrhh), dan is de bastaard een di-h. (RrHh) en de F., splitsing verloopt digeen of bifactorieel, enz. Soort- en geslachts-h. vertonen, voor zover ze ten minste niet steriel zijn, doorgaans zo'n ingewikkelde splitsing en zoveel afwijkingen, dat een factoriële analyse meestal onmogelijk is. Een opvallende eigenschap van veel h. is, dat ze een sterke vitaliteit of groeikracht vertonen: hybrid vigour, bastaardluxuratie, heterosis.
