Wat is de betekenis van hybride?

hybride - Zelfstandignaamwoord 1. entiteit met twee of meer heel verschillende eigenschappen 2. levend wezen waarvan de ouders geen soortgenoten van elkaar zijn ♢ Een muilezel is een hybride van een ezel en en paard 3. een auto met zowel een benzinemotor als een elektromotor voor de aandrijv...

hybride tijdschriften zijn traditionele tijdschriften op basis van het abonnementenmodel die per artikel de optie bieden tot open access publicatie. Deze artikelen worden open access beschikbaar als er een publicatievergoeding betaald is aan de uitgever.

hybride - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hie-bri-de 1. kruising tussen twee verschillende soorten ♢ dat is een hybride fiets Bijvoeglijk naamwoord: hie-bri-de

(de; -n, -s) - (als verkorting van) hybridefiets. Herkomst: van Lat. hybrida, hibrida (bastaard), in dit geval: een fiets die uit heterogene elementen bestaat, nl. van een mountainbike en een citybike

hybride - of bastaard. Nakomeling van genetisch verschillende ouders, dus van verschillende kweeklijnen of soorten. De studie van experimentele h. levert kostbare gegevens op voor de gedragsgenetica, bijvoorbeeld over het al dan niet aangeboren zijn van een gedrag. In natuurlijke omstandigheden wordt een h. voorkomen door een genetische isolatie.

[Lat. hybrida = van tweeërlei ras, oorspr.: jong van tam varken en wild zwijn, ook kind van Romeinse vader en vreemdelinge of slavin) bastaard (plant of dier), wezen ontstaan uit ongelijke elementen.

bastaard; uit kruising ontstaand; hybridisch

hybride - In het algemeen te gebruiken voor de toestand van het zijn van gemengde afkomst. In een maatschappelijke of culturele context te gebruiken voor de identiteit van een groep of individu, of de creatieve activiteit, die voortkomt uit de interactie van twee verschillende samenlevingen of culturen, vaak in de context van ontmoetingen tussen me...

Een kruising van 2 verschillende wijnplantrassen; over het algemeen hoort een daarvan tot het Europese ras Vitis vinifera en het ander tot een Amerikaanse soort. Het doel van deze kruisingen is de winning van een plant die enerzijds de gehardheid en weerstand heeft tegen ziekten die de Amerikaanse rassen eigen is en die anderzijds vruchten geeft va...

(L., hybrida = bastaard) of bastaard, individu ontstaan uit ouders die in één of meer eigenschappen verschillen.

en hybridisering hebben ongeveer dezelfde betekenis als bastaard en bastaardering. Evenals bij de bastaarden kan men spreken van geslachts-, soort- en variëteits- of ras-h. Voor h. geldt steeds, dat ze m.o.m. sterk heterozygoot zijn en i.h.a. na geslachtelijke voortplanting een splitsende nakomelingschap geven. Wanneer de twee ouders slechts i...

hybridisch, bastaard-.

(<Gr.-Lat.), m. en v. (-n), hybridisch wezen; bastaard (zowel plant als dier); — iets dat uit heterogene elementen bestaat.

→ Bastaard.

(hi’bridə) m. en v. (-n) [Lat. hibrida] bastaard.

(hybridus, bastaard), 1. bastaard. 2. gemengd, samengesteld (van een ziektebeeld).

(hybridus, bastaard), 1. bastaard. 2. gemengd, samengesteld (van een ziektebeeld).

[Lat. hybrida, afkomstig van twee rassen], v./m. (-n), (ook: bastaard), het kruisingsprodukt van in één (monohybride), twee (dihybride) of meer eigenschappen (polyhybride) erfelijk verschillende ouders.

HYBRIDE, m. en v. (-n), een hybridisch wezen, bastaard (zoowel plant als dier).

hybride - m. (hybriden), bastaardvrucht, bastaardplant