Stofwisselingsprocessen, die gelijktijdig met groeiprocessen (assimilatie) verlopen en deze laatste mogelijk maken doordat ze de voor deze nodige producten en (vrije) energie verschaffen. Men onderscheidt de dissimilatieprocessen in oxidatieve en fermentatieve.
De eerste verlopen met medewerking van de zuurstof, de laatste zonder. Tot de eerste behoort de ademhaling, tot de laatste verschillende gistingen (o.a. alcoholgisting). Men heeft ze uit één gezichtspunt leren zien, nl. trapsgewijze afbraak der dissimilatie-substraten onder verplaatsing van waterstofatomen, die bij de ademhaling en andere oxidatieve processen ten slotte aan zuurstof gebonden worden, bij de andere groep aanleiding geven tot de vorming van gereduceerde (waterstofopneming) en geoxideerde (waterstof verlies) stoffen of als gasvormige waterstof vrijkomen. In vele gevallen kan eenzelfde stof voor dissimilatie en assimilatie beide dienen, maar dan overtreft de hoeveelheid voor de eerste in belangrijke mate die voor de laatste. Voor sommige lagere organismen kunnen anorganische stoffen als dissimilatiesubstraat dienen: ammoniak (voor nitrificerende bacteriën), zwavelwaterstof (voor zwavelbacteriën), tweewaardig ijzer (voor ijzerbacteriën), zelfs waterstof (bacteriën, die waterstof en zuurstof tot water verbinden en wel cens ‘knalgasbacteriën’ genoemd worden).
