1. (biol.) B. is het binnendringen van een ♂ cel in de eicel en daarna het versmelten van de ♂ kern met de ♀ tot een nieuwe kern. Het versmeltingsproduct ofzygoot, bevat een dubbel stel chromosomen ; het ene stel is afkomstig van de ♂ en het andere van de ♀ kern.
De kern van de zygoot is daarom diploïd. Uit de zygoot ontstaat na een groot aantal delingen het jonge embryo en daarna een volwassen plant of dier, welke nog steeds het diploïde aantal chromosomen in de kern heeft en daarom diploïde generatie wordt genoemd. Dit diploïde aantal chromosomen kan gehandhaafd blijven, omdat bij elke deling van de cel en de kern de chromosomen zich in overlangse richting splijten, zodat iedere nieuwe kern volkomen gelijk is aan de oude. Deze delingen worden somatische delingen of mitosen genoemd. Opdat nu na versmelting van de geslachtscellen het nieuwe individu weer hetzelfde aantal chromosomen zal bezitten, treden er in bepaalde cellen van het ouder-individu delingen op waarbij het aantal chromosomen tot de helft gereduceerd wordt; dit zijn de reductie-delingen of meiosen. De ene helft van het aantal chromosomen gaat bij deze deling naar de ene, de andere helft naar de andere nieuw gevormde kern. De geslachtscellen bevatten derhalve het haploxde aantal chromosomen. De cellen, waarin deze reductie-delingen optreden, zijn bij de zaadplanten de pollen moedercellen en de embryozakmoedercellen. Nadat nu de haploïde geslachtscellen versmolten zijn kan weer de ontwikkeling tot diploïde generatie plaats vinden.
2. (Volksk.) In verschillende streken van Ned. worden nog in het vroege voorjaar in de boomgaard scholen gelost. In andere plaatsen worden de bomen geslagen, in het bijzonder de notebomen. Elders bindt men stro om de bomen of loopt men met brandende fakkels door de boomgaarden. Dit zijn alle overblijfselen uit de tijd van het heidendom. Prof. SCHRIJNEN zegt ervan in zijn essays dat dit alles rechtstreeks de bevruchting ten doel heeft.
