z.n.o. - Zeegras, dat, gedroogd, tot het maken van dijken gebezigd wordt.
Zie dijk.
Een hand vol zeewier dreef door ’t nat,
Ten spel van wind en golven.
Nu, ’t moedig hoofd om hoog gebeurd,
En dan, in 't schuim bedolven.
Bilderdijk.
Van dit gras heeft het eiland Wieringen zijn naam.
Spreekwijze: Hij kijkt of hy Wieringen in wou (hy kijkt zuur: om dat de doortocht tusschen Wieringen en den vasten wal smal is)
Men moet soms hard prangen om Wieringen te krijgen (men heeft veel gevaar door te staan eer men in veilige haven komt: men moet soms hard werken aleer men tot rust komt).
