z.n.v. of blokschijf. - Houten of yzeren ronde en cylindrische plaat, met een sleuf in haar omtrek, dienende om er een touw in te bergen, wanneer zy binnen een blok vast zit of los draait om een spil, die door haar middelpunt loopt. Pokhouten schijf, metalen schijf, gegoten yzeren schijf.
Spreekwijze: Het loopt over veel Schijven (het is onverschillig wat het kost,
dewijl zoo velen er aan betalen: - om dat een touw, dat door veel bloks, en dus over vele Schijven loopt, gemakkelijker te hanteeren is.
Zijn gat gaat op Schijven (hy leeft als een heertjen).
Het schijfjen is in ’t blokjen (de zaak is in orde).
