De voornaamste Joodsche sabbathdag; het grootste Joodsche feest over de geheele wereld; voor alle Joden de grootste van alle Joodsche feestdagen. Hij wordt gevierd in 't najaar volgens Leviticus 16 ; 30: ,,op den tienden dag der zevende maand zult gij U verootmoedigen, door U onthoudingen op te leggen en geenerlei dienstbaarheid zult gij verrichten, want op dien dag zal de priester de verzoening voor U bewerken, om U te reinigen van Uwe zonden.” De geloovige Jood trekt witte kleeren aan en den geheelen dag brengt hij in de synagoge door.
Wasschen, zalven, dragen van schoeisel laat hij na en hij vast den geheelen dag. De kerkdienst vangt aan met een gebed voor het hoofd van den Staat. De dooden worden herdacht en voor eiken doode brandt een lamp. (De ziele des menschen is een lamp des Heeren”, Spreuken 20 : 27). De bijbel wordt voorgelezen, vergiffenis wordt geschonken aan de gemeente. Hoewel het Joodsche geloofsgebruik het knielen niet kent, knielt de Jood op Verzoendag drie malen, nl.: telkens, als herinnerd wordt aan het knielen van het volk in den Tempel en, hoewel het eiken Jood verboden is Gods naam te noemen, spreekt de hoogepriester dien uit op dezen dag. In het gebed smeekt deze de terugkeer naar Jerusalem af, herbouwing van den tempel en herstel van Davids troon. Voor den wereldvrede wordt gebeden, daar Jesaja voorspelde: ,,dat eens de dag zal komen, dat de volken hun zwaarden tot spaden zullen slaan en hun spiesen tot sikkelen en geen volk zijn zwaard meer zal opheffen tot een ander volk en het geen oorlog meer leeren zal” (Jesaja 2 :4).Als zinnebeeldige handelingen worden dieren geofferd en een bok (de zondebok), met de zonden des volks beladen, de woestijn ingejaagd.
Het feest is zeer oud en wordt gevierd, sedert Mozes in de woestijn om verzoening smeekte voor zijn volk.
