(1937) (euf.) seks hebben met iemand. Soms ook: het bed delen met iemand. Waar het in de eerste uitdrukking echter gaat om het begin van of een vluchtige relatie, gaat het bij de laatste uitdrukking eerder om een langdurige relatie. Over wat er precies in het bed gebeurt, blijft men in het vage. Al zal dat wel niet alleen slapen zijn. Deze tactiek die erg populair is onder eufemismengebruikers noemen we een semantische verandering: het specifieke deel dat we niet willen benoemen (seks) wordt vervangen door het geheel (het bed of slapen).
• Nu behelpt hij zich met de verbeelding van een vrouwenliefde, die boven alle menselijke hoogten verheven is. Wanneer hij niet al te afgejakkerd is, gaat hij naar bed met het Meisje... (A. Roothaert: Doctor Vlimmen. 1937. 3de druk)
• Een ietwat eenzelvige jongen, wars van kroegjool en atelierfeesten (‘ik ga liever met jou naar bed,’ placht ik tegen Odette te zeggen, als er ergens iets fatsoenlijks of nog net-fatsoenlijks te doen was) een jong schilder die met schetsboek of veldezel door stad en ommelanden zwierf, met zijn beeldschone verloofde tentoonstellingen, concerten en toneelvoorstellingen bezocht, veel las naar men zei, en heel sociabel, zelfs geestig gezelschap kon zijn als ie wilde. (Han B. Aalberse: De liefde van Bob en Daphne. 1955)
• Ik ben wel met oudere vrouwen dan jij naar bed geweest. (Harry Mulisch: Voer voor psychologen. 1961)
• Hij is in Venetië met een andere vrouw naar bed geweest. (Remco Campert: Het leven is vurrukkulluk. 1961)
• Ernst, waarom gaan ze met je naar bed en schamen ze zich daar later over?’ ‘Omdat ze voelen, dat je iets van ze verwacht, iets dat meer is dan met ze naar bed gaan (Lizzy Sara May: Het dubbelspoor. 1966)
• Al moet ik er een uit de goot halen, uit het leger, uit een theesalon of uit Buckingham Palace, ik zal een vrouw vinden die met me naar bed gaat. (Andreas Burnier: De verschrikkingen van het noorden. 1967)
• ‘Marco - kijk, ik wil geen nadere details geven, maar ik ben de laatste maanden een aantal keren - een flink aantal keren met Lotte naar bed geweest. En...’ (Rinus Ferdinandusse: En het hoofd werd op tafel gezet. Een redelijk vrolijk familie-verhaal. 1970)
• Dat de heer Derek nu met deze en dan weer met een andere naar bed wou, goed dan. (Louis Paul Boon: Als het onkruid bloeit. 1972)
• Ja, dat mens. Of je daarmee naar bed geweest bent, vroeg ik. (Johan Fabricius: Het portret. 1974)
• Ik kan je talloze voorbeelden noemen van blanke jongens die met een nikkerwijf naar bed zijn gegaan en eraan verslaafd geraakt. (Jan de Hartog: Het koninkrijk van de vrede (vier delen). 1972-1975)
• Het bleek nu dat meer dan de helft van de studenten de uitdrukking ‘met iemand naar bed gaan’ als de neutrale term beschouwde. Heel wat minder eensgezindheid was er inzake de termen ‘naaien’ en ‘neuken’. Rond 37% van de studenten rangschikte deze woorden in rubriek 2 (informeel). Een iets kleiner aantal proefpersonen vond dat ze in 1 thuis hoorden (zeer informeel). Bij ‘naaien’ vond 17% dat het in rubriek 3 (informeel) hoorde, terwijl slechts 7% van mening was dat het in 4 (neutraal) thuishoorde. (De Revisor. Jaargang 4. 1977)
• Misschien gingen ze zelfs met elkaar naar bed en had Piet haar met zijn blubberige lichaam ontmaagd. (Hans Dorrestein: Alle verhalen. 1990)
• Als je nou ook nog met mijn moeder naar bed gaat, ben je met al mijn vrouwelijke verwanten naar bed geweest. (W.F. Hermans: De laatste roker. 1991)
• Hij maakte mij duidelijk dat hij al heel lang niet meer met zijn vrouw naar bed ging. (De Groene Amsterdammer, 24/04/1996)
• ‘Weet je,’ zeg ik, ‘dat ik voor die nacht nog nooit met een andere vrouw naar bed was geweest dan met Monika? (Karel Glastra Van Loon: De passievrucht. 1999)
• Voor de Oostblok-meiden hun intrede deden, werd geen van de aanwezigen ooit gevraagd of ze met een klant naar bed wilden. (Nieuwe Revu, 30/01/2002)
• Ik ga met elke man naar bed die me bevalt, met allemaal! En ook met al je vrienden! (David Vogels: Huwelijksleven. 2014)
• Gekke uitdrukking, overigens. ‘Met iemand naar bed gaan’ hoeft toch niet te betekenen dat je onder de dekens gaat liggen vozen? Dat woord, vozen, heb ik ergens gelezen maar ik kan me er geen goede voorstelling van maken. In ‘Meisjes Vragen’ gaat het over ‘je verborgen schat’ en dat soort vaagheden waar ik niets mee kan. ‘Gemeenschap hebben’ wil zeggen: zijn ding in mij. Alleen al de gedachte doet me kotsen. (René van Rooij: Het korte leven van Heleen. 2018)
