(19e eeuw) (plat) loop naar de pomp; dat doe ik niet. Syn. : lik me hol*, lik me naad*.
• Miepie reageert daarop met bloemrijke bloemlezingen uit haar repertoire van uitdrukkingen, waarvan “lik me reet”, “naai je zuster”, “je moer is een temeier” en “vieze stinkpooier” de meest voorkomende zijn. (Hans Ferrée: In & uit: statusvijzel voor de halfwas intellectueel en zijn tegendraadse amateur. 1963)
• Mij kan 't niet schelen. Groot-Sommer, Klein-Sommer, Lik-me-Reet-Sommer, ... (Helga Ruebsamen: De heksenvriend. 1966)
• 'Ach,' zei Claudia, 'lik me reet is ook een wals. (Jan Cremer: Ik Jan Cremer. Tweede boek. 1966)
• Lik me reet Joe met je powerfulle acid. (Arie B. Hiddema: Dag heer. 1970)
• Wat is uw beroep? Ambtenaar, directeur? Mijn compliment meneer. Lik me reet, denkt hij. (J.W. Holsbergen: Wimpie de naaidoos. 1971)
• Ach wijf, lik me reet en hou verder je grote slaaibek anders sla ik em wel effe dicht. (Haring Arie: Recht voor z’n raap. 1972)
• Ach mokkel, lik me reet. (Robert Long: Saaie dagen. 1974)
• Het is moeilijk lid te worden van het Genootschap van Coprofagen: men moet een goede eetlust bezitten en, bovendien, de ballotage-commissie is uiterst streng. Zo dient men bij voorbeeld lik me reet te kunnen zeggen in tweehonderdvijfentwintig talen. Ik kan het in bijna driehonderd, bijvoorbeeld kuss mir den dochus (Jiddisch), zoffl' il chül (Roemeens), slik migi rumpen (Deens), leku mian kaktruon (Esperanto), lizi moju zadnitsu (Russisch), dhangso hau (Bengaals), mendjilat saja punja pantat (Maleis) en bloos mir i d' schuhe (Zwitserduits), maar ik ben dan ook al láng lid. (Gerrit Komrij: Papieren tijgers. 1980, vierde druk)
• Melchior! Ik zeg: 'Nou èn?' En ik pak m'n tas en loop meteen door naar de kleedkamer. Ja zeg, lik me reet! (Nieuwe Revu, 25/02/1998)
• Ontruimen? Lik me reet. (Robert Anker: Hajar en Daan. 2004)
• Wij roepen tot op de dag van vandaag bij tegenvallende resultaten en woede over onrecht nog steeds: 'Lik mijn reet' is ook een wals!' (Marjan Berk: Rijk! 2008)
• Aan de muur hangen teksten als 'Doet U gewoon, want ik kan het niet' en 'Snoep verstandig, lik me reet.' (Martin Bril: Overal wonen mensen. 2009)
• ‘Een buitenstaander?’ zei ik. ‘Lik m’n reet, met je buitenstaander.’ (Wanda Bommer: Engel. 2009)
• Het enige antwoord dat ik kon bedenken, hield ik meestal voor me. ‘Lik m’n reet’ was het. (Pam Emmerik: Wie het paradijs verdragen kan. 2014)
