(1973) (uitroep) gezegd wanneer men ergens psychisch en niet zozeer fysiek niet goed van wordt. Sjef van Oekel in Van Oekels discohoek (VPRO) verstoorde de Kerstavond van 1974 door stomdronken te kotsen in een fietstas. 'Evert, ik word niet goed!'
• Geconfronteerd met deze visie heft senator mr. H. D. Tjeenk Willink (PvdA) de armen in de lucht en roept, Van Oekel imiterend: 'Ik word niet goed!' (NRC Handelsblad, 20/02/1991)
• Ofschoon, als hij aan zijn bruid wordt voorgesteld, roept de prins zijn bediende toe: 'Een borrel alsjeblieft, Harris. Ik word niet goed.' (Trouw, 05/09/1992)
• 'Pardon reeds', 'Potverdomme, ik word niet goed', 'Wordt het toch nog gezellig', 'Mag ik even braken', werden gevleugelde uitdrukkingen. Het door Sjef van Oekel in de kerstaflevering van de Barend Servet-show gezongen 'Zuurkool met vette jus' (tekst Wim T. Schippers, muziek Clous van Mechelen) werd een klassieke hit die een zeer breed publiek aansprak. Brouwers vereenzelvigde zich volledig met zijn rollen. Hij ging Sjef van Oekel beschouwen als zijn alter ego, een afschaduwing waarmee Wim T. Schippers en Theo van den Boogaard in hun strip 'Sjef van Oekel' mee aan de haal waren gegaan. In 1990 probeerde Brouwers via de rechter Schippers ervan te weerhouden nog langer gebruik te maken in zijn strip van het personage Sjef van Oekel. Brouwers had er ook genoeg van dat zijn gezicht verbonden was aan wat hij 'pornografie' noemde. De Van Oekel uit de strip was een geile oude baas die met opblaaspoppen in de weer was. (het Parool, 24/09/1997)
• Maar in het werk van theater- en televisiemaker, beeldend kunstenaar en presentator Wim T. Schippers verloopt conversatie vaak een stuk moeizamer dan in het echte leven. De existentiële verwarring waarin zijn personages geregeld verkeren, komt tot uiting in hun taalgebruik, dat wemelt van de bizarre uitdrukkingen, vreemde stopwoordjes en absurde clichés. Zoals bij Sjef van Oekel, de held uit onder meer de Barend Servetshow en Het is weer zo laat. Zijn lijfspreuk ‘Ik word niet goed’ fungeerde meestal als het onvermijdelijke einde van een steeds onsamenhangender wordend betoog: Kortom, de showbiz anno nu, lampen, succes, roem en drank, lekkere wijven maar ook geld! Veel geld! Juist. Prachtige auto's en treinen in vliegende vaart door het wuivende graan! (wist zich het zweet van het voorhoofd) Fruitschalen voor onze zieken, asbakken, Kerstmis met enorme poorten, natte plekken ... Ik word niet goed... (Onze Taal. Jaargang 69. 2000)
• Het tv-aanbod trok jarenlang kabbelend voorbij, totdat Sjef van Oekel in Van Oekels discohoek (óók VPRO) de Kerstavond van 1974 verstoorde door stomdronken te kotsen in een fietstas. 'Evert, ik word niet goed!' (de Volkskrant, 06/10/2006)
