(1993) (< Fr. kiezelsteen) (drugs) Franse variant van crack* , een gevaarlijk mengsel van cocaïne en bicarbonaat. Caillou is evenwel niet helemaal hetzelfde. Deze variant wordt, in tegenstelling tot crack,* niet uit Colombia geïmporteerd maar uit Guadeloupe en is minder sterk. Alhoewel caillou minder gevaarlijk is (er zitten minder chemische middelen in!) raakt men ook aan deze drug snel verslaafd. Men wordt er agressief van en de ontwenningstherapie is verschillend. Caillou kan iedereen makkelijk zelf maken. In feite is het een variatie op het freebasen* van cocaïne (in de jaren tachtig van de twintigste eeuw kortstondig populair). Terwijl crack* door een buisje wordt gerookt, gebruikt men voor caillou een pijpje. Begin jaren negentig van de twintigste eeuw moest de Brusselse politie regelmatig binnenvallen in de Matonge-wijk in Elsene, waar volgens de berichtgeving een echte caillouplaag zou heersen.
• De Franse politie verkiest daarom een ontmanteling van de drugnetwerken. Vier caillou-laboratoria werden al opgedoekt, 90 dealers opgepakt. (De Morgen, 29/09/1993)
