(19e eeuw) (sch.) gezegd als vorm van troost.
• Einde goed, al goed, zei Flip, en ik zei 't meê; Hoe goed is dan een worst, zei Piet, die heeft er twee. (P.J. Harrebomée: Spreekwoordenboek der Nederlandsche taal. 1858-1862)
• Alles heeft een eind en een worst heeft er twee’, zegt Fritz Reuter. (De Hollandsche Lelie. Jaargang 27. 1913-1914)
• Optimisme: aan alles komt een eind, aan een worst zijn er wel twee. Ge kunt niet hebben en goedvinden. (Jack De Graef: Het Groot Woorden- en Liedjesboek over het Antwerps dialekt. Vierde aangevulde druk. 1981)
• (Alles heeft een eind.) Behalve een worst, die heeft er twee. (Onze Taal. Jaargang 55. 1986)
• Een oud Chinees spreekwoord zegt: `Alles heeft een eind, behalve een worstje, dat heeft er twee.' (Hans Moll: De hoeken van de ring, 1987)
• Er bungelt het uiteinde van een worst uit de mouw van mijn beste vriend. “Alles heeft een einde, alleen de worst heeft er twee,” zegt Hans. (Guus Bauer: Het geheim van Treurwegen. 2013)
• Deens spreekwoord: Alles heeft een einde. Behalve een worst, die heeft er twee. (Meneer Wateetons: Worstbijbel: Van malen tot knopen en van drogen tot roken. 2018)
