John T.D. 1904-. Brits filosoof, doceerde in Cambridge. Hij stond onder invloed van de latere filosofie van wittgenstein, en was een van de voorlopers van de ‘linguistische filosofie’ (zie filosofie en analyse). Hij meent dat filosofische problemen weliswaar met rationele methoden dienen te worden aangevat, maar dat er vaak licht op kan worden geworpen, zelfs als ze onoplosbaar zijn, wanneer we de diepere motieven onderzoeken die de protagonisten ertoe brachten hun theorieën te formuleren.
Dit bracht hem tot zijn belangstelling voor psychoanalyse, en heeft misschien ook geleid tot een zekere suggestiviteit in zijn schrijfstijl. Problems of Mind and Matter, 1934. ‘Other minds’ (reeks artikelen in Mind, 1940W., met andere artikelen verzameld in een boek met dezelfde titel, 1952). Philosophy and Psychoanalysis, 1953 (diverse artikelen). Paradox and Discovery, 1965 (eveneens artikelen). Zie ook logische constructies, skepticisme.
